Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Κατερίνα Ρουκ Αγγελάκη


Κατερίνα Ρουκ Αγγελάκη 

Η Κατερίνα Ρούκ Αγγελάκη γεννήθηκε το 1939στην Αθήνα . Γονείς της οι Γιάννης Αγγελάκης (Μικρά Ασία ) και Ελένη Σταμάτη (Πάτρα ).Παντρεμένη με τον Rodney Rooke .Σπούδασε στην Αθήνα και την Γαλλία και αποφοίτησε από την Γενεύη παίρνοντας πτυχίο Μεταφραστών και Διερμηνέων .Μιλά απταίστως Ελληνικά ,Αγγλικά ,Γαλλικά και Ρώσικα .Έχει μεταφράσει Ευγένιο Ονιέγκιν ,Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν ,Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι , Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.α .Βαφτισιμιά του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη .Μόλις στα 17 δημοσιεύει στην Καινούργια Εποχή το ποιήμα της <<Μοναξιά>> μετά από παρότρυνση του νονού της ο οποίος έστειλε γράμμα στο Γουδέλη τον διευθυντή της Καινούργιας εποχής αναφέροντας ότι : («Παρακαλώ, δημοσιεύστε αυτό το ποίημα, το έχει γράψει μία κοπέλα που δεν έχει βγάλει ακόμα το γυμνάσιο. Είναι το ωραιότερο ποίημα που διάβασα ποτέ!»). Από τότε άνοιξε ο δρόμος για την ενασχόληση της με την ποίηση και τη μετάφραση ..Όπως αναφέρει και η ίδια ήταν μεγάλη η είσοδος της στην ποίηση … Άρθρα για την ποίηση και την μετάφραση της ποίησης έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες .Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματα της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες . Αρχή και τέλος για εκείνη η ποίηση του Κ.Π.Καβάφη … Τρέφει ιδιαίτερη συμπάθια για την ποίηση του Νίκου Καρούζου και του Μίλτου Σαχτούρη … Για εκείνη στόχος στην ποίηση δεν υπάρχει ,το μόνο που μπορεί να δεχτεί είναι το ερέθισμα ..αυτό που λέμε έμπνευση ..Η ποίησή της διακρίνεται από μια καταφυγή σε φανταστικές χώρες .. Η Κατερίνα θεωρεί πως χωρίς τη γλώσσα δε θα ξέραμε τι είναι πόνος και χαρά ή και ότι ανάλογα με τον συλλαβικό ήχο της λέξης «πόνος» σε μια γλώσσα βιώνεται διαφορετικά και η αίσθηση του πόνου. Έχει εκδώσει γύρω στις 20 ποιητικές συλλογές και έχει τιμηθεί με βραβεία όπως : Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch) , Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών).Έχει δώσει διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.).Τα ποιήματα έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε τρείς συγκεντρωτικούς τόμους .
Οι κυριότερες ποιητικές συλλογές :
Λύκοι και σύννεφα. Αθήνα, Ζάρβανος, 1963.
Ποιήματα '63 - '69. Αθήνα, Ερμείας, 1971.  
Μαγδαληνή, το μεγάλο θηλαστικό. Αθήνα, Ερμής, 1974.
Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης. Θεσσαλονίκη, Εγνατία /Τραμ, 1977.
Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας. Αθήνα, Κέδρος, 1978, 1987.
Ενάντιος έρωτας. Αθήνα, Κέδρος, 1982.
Οι μνηστήρες.(Β´ Κρατικό Βραβείο Ποίησης 1985) Αθήνα, Κέδρος, 1984.
Όταν το σώμα (Επιλογή 1963-1988). Αθήνα, Ύψιλον, 1988.
Επίλογος αέρας. Αθήνα, Κέδρος, 1990.
Άδεια φύση. Αθήνα, Κέδρος, 1993.
Λυπιού. Αθήνα, Νέο Επίπεδο/ Χειροκίνητο, 1995.
Ωραία έρημος η σάρκα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996.
Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα ,Αθήνα ,Καστανιώτης,2005
 
Η εικόνα που τρέφω για την Κατερίνα Ρουκ Αγγελάκη είναι μιας πολύ γλυκιάς φωνής κάτι που αποτυπώνει πολύ ωραία στην ποίησή της  .Μια συνέντευξή της στην κρατική τηλεόραση ήταν αρκετή για να κρατήσω τα στοιχειώδη . Δυστυχώς βιογραφικό στην βικιπαίδεια δεν υπήρχε αν και πολλές ενστάσεις έχω για αυτή τη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια. Πάντως η συνέντευξη  με κάλυψε και πήρα αυτά που ήθελα  
                                                                                     Δ.Θ
Ποιήματα που ξεχώρισα :
ΣΤΗ  ΛΥΠΙΟΥ  ΚΑΙ  ΠΑΛΙ
 
Η γλώσσα της Λυπιού είναι η σιωπή
 
Προοίμιο
 
Στη σιωπή τα ποιήματα
γεννιούνται όπως στον έρωτα
μόνο που το συνηθίζει
η ασυγκίνητη σιγή
και να τα γεννάει
και να τα καταπίνει.
 
1
Εδώ σπουδάζεις τη σιωπή
σα να ’ταν ξένη γλώσσα
κι αν έχεις ασκηθεί αρκετά
ξέρεις να ξεχωρίζεις τη διάλεκτο
της μέρας απ’ τη βαριά προφορά
της νύχτας.
Τα πουλιά τα μαθαίνεις απ’ έξω      
όπως και το φως που αλλοιώνει
τη σημασία του τίποτα.
Δεν θα μπορέσεις ποτέ αυθόρμητα
να εκφραστείς σ’ αυτή τη γλώσσα
όμως θα σ’ αιφνιδιάζει πάντα η αλήθεια της.
Διαβάζεις τα δέντρα, τα βουνά στο πρωτότυπο.
Λες: Τι έχω εγώ να πω σ’ αυτή τη γλώσσα;
Το πληγωμένο ζώο μέσα σου βαθιά δεν απαντά.
Σωπαίνει.
 
2
Ξέσπασ’ η βροχή σήμερα
σ' ένα ακατανόητο υβρεολόγιο.
Στο γυαλί της Τιβί οι κινήσεις
των ανθρώπων χωρίς ήχο:
χαμόγελα, σώματα, αγκαλιές,
χειραψίες, δέσιμο γραβάτας, μπουνιές...
Δεν άκουγα τα λόγια
και μου φαινόταν παράλογη
η γραφειοκρατία της ύπαρξης.
Γιατί, γιατί αυτός ο γλυκός αφηρημένος;
Με τι συντάσσεται το πάθος;
Φαίνεται λησμόνησα το συντακτικό
της νιότης.
 
3
Στον κήπο του καπηλειού
είναι άνοιξη κι οι ανθισμένες
καστανιές πονόψυχα σκύβουν
πάνω στους συνταξιούχους.
Μούσια, μουστάκια λευκά
λίγο γέλιο στα μπλε ξεπλυμένα
ματάκια πίσω απ’ τον αφρό της μπίρας
η σερβιτόρα λυγερή
σαν κούκλα μόλις βγαλμένη απ’ το κουτί
με τη μάρκα του θεϊκού πολυκαταστήματος
ακόμη στο λαιμό της.

Η  ΥΛΗ  ΜΟΝΗ          
Παίρνω ένα πράγμα και του αλλάζω θέση.
Δεν ξέρω γιατί, ίσως κάτι δεν μ’ αρέσει.
Δευτερόλεπτα μετά
το ύφασμα, το χαρτί
βγάζει έναν ψίθυρο-κραυγή
καθώς αλλάζει στάση η ύλη.
Ο ανεπαίσθητος θόρυβος αυτός
άραγε να εκφράζει δυσφορία
ή ανακούφιση για τη νέα τούτη σχέση
του άψυχου με το άπειρο;
Ή μήπως τον δικό του τόπο
το αντικείμενο νοσταλγεί;
Μια κίνηση μικρούλα τόση δα
μια ματιά, ένας σπινθήρας φως
και νά π’ αναπηδάει ένας μέσα εαυτός
που ελεύθερος κινείται
σ’ ένα αφηρημένο τώρα.
Ακούγεται τότε κάτι σαν ερωτικό μουρμουρητό
ή σαν κλαψούρισμα σκύλου νηστικού...
Έτσι θα κάνει η ύλη μόνη λέω
πριν με βουτήξει μια άλλη η δική μου σιωπή.
(στο λινκ η ποιήτρια διαβάζει το ποιήμα http://www.poeticanet.com/poets/data/upimages/H_YLH_MONH_ROUK.WMA)

ΕΞΟΔΟΣ                                                                                

Στον άγλωσσο τούτο κόσμο
που ήρθα για βουβές σπουδές
είναι οι ασκήσεις μου εκκωφαντικές
ξέρω, δεν ρέει ακόμα
δεν ρέει φυσικά η σιωπή μου.
(http://www.poeticanet.com/poets/data/upimages/EXODOS_ROUK.WMA)


ΣΙΓΑ  ΜΗΝ  ΤΡΕΜΕΙΣ...
 
«Σιγά μην τρέμεις...»
είμαστε των παλαιών ερώτων οι φωνές
όχι αυτών που σου άλλαζαν τη ζωή
και βρισκόσουν ξαφνικά σ’ άλλες κάμαρες
να προσκυνάς άλλα αγάλματα
αλλ’ εκείνων των ερώτων των μικρών
που για μια μόνο στιγμή
σ’ έκαναν να κοιτάς ψηλά
μ’ ουράνια οικειότητα
ενώ κάτι άταχτα μονοκοτυλήδονα
το γελάκι, η ματιά
σ’ έκαναν να ξεχνάς τ’ αειθαλή αγκάθια
του κάκτου χρόνου.
Έρωτα μικρέ της τελευταίας στιγμής
ακουμπά σ’ έναν ώμο φανατικά θνητό
ακουμπά στο κενοτάφιο των ονείρων.

5 σχόλια:

  1. Πολύ όμορφα τα ποιήματα της αλλά την είχα συμπαθήσει πριν καν τα διαβάσω (Αρχή και τέλος για εκείνη η ποίηση του Κ.Π.Καβάφη … ) δεν χρειαζόμουν να ακούσω τίποτα άλλο. Θα θελα και γω να σπουδάσω στη Γαλλία. Πολύ θα το θελα! Και να μιλάω άπταιστα Γαλλικά! <3

    "ΣΤΗ ΛΥΠΙΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ" παρα παρα πολύ όμορφο!! "Δεν θα μπορέσεις ποτέ αυθόρμητα
    να εκφραστείς σ’ αυτή τη γλώσσα
    όμως θα σ’ αιφνιδιάζει πάντα η αλήθεια της" Υπέροχο!!

    "Η ΥΛΗ ΜΟΝΗ" δεν είχα ξαναδιαβάσει κάτι τέτοιο! Είναι περίεργο αλλά με την καλή έννοια. Ενδιαφέρον!

    "ΣΙΓΑ ΜΗΝ ΤΡΕΜΕΙΣ..." , μου θυμίζει πολλά... είναι γλυκό και μελαγχολικό.

    Πολύ ωραία όλα! Χαίρομαι που έμαθα αυτή την ποίητρια! Αλήθεια...

    Να έχεις ένα όμορφο βράδυ και καλή συνέχεια!

    * Έχω με ενθουσιαστεί με την ιδέα της θεωρητικής φέτος για σκέφτομαι ότι θα με φέρει πιο κοντά σε όλα αυτά. Θέλω να μάθω ακόμα και την πιο μικρή λεπτομέρεια. Και τον πιο κρυμμένο ποιητή/συγγραφέα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. sleepless :
    Ότι θες εδώ είμαι να το ζητήσεις ...Κατεύθυνση β η γ λυκείου ?? για να ξέρω με τι να καταπιαστώ ... την Κατερινα Αγγελάκη Ρουκ δεν θα την βρείς σε σχολικό ανθολόγιο ... Απάντησέ μου για να ξέρω ...οι αναρτήσεις εμπεριέχουν σχόλια απο το πανεπιστήμιο ... πιστεύω να βοηθήσω ¨)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Β λυκείου! Φέτος αρχίζω :) Σε ευχαριστώ πολύ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Διαμαντή , καταρχάς σε ευχαριστώ πάρα πάρα πάρα πολύ για καλά σου λόγια!! Λοιπόν η Φιλολογία μέχρι πέρσυ ήταν η πιο σίγουρη επιλογή. Το είχα ανακοινώσει και στον φιλόλογο μου που τον εκτιμώ πολύ και ήθελα τη γνώμη του. Η απάντηση του δεν ήταν ενθαρρυντική. Όχι γιατί πίστευε ότι δεν θα τα καταφέρω ή ότι δεν είναι για μένα. Κάθε άλλο! Απλά μου είπε ότι θα περιμένεις μια ζωή να διοριστείς και έχει πολύ τρέξιμο και κόπο για να βρεις δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ήθελα να επιλέξω τις σπουδές μου σύμφωνα με το που θα βγάζω περισσότερα χρήματα και ακόμα δεν το θέλω απλά δεν μου αρέσει όταν σκέφτομαι ένα τέτοιο μέλλον. Πραγματικά η φιλολογία μου φαίνεται ένας πολύ ενδιαφέρον κλάδος. Θα μπορούσα να γίνω και συγγραφέας ( θα μου άρεσε) αλλά 1ον) δεν νομίζω ότι το χω και 2ον) πως θα ζήσω με αυτό? Μόνο αν κάνω καμία τεράστια επιτυχία τύπου Harry Potter κάτι που δεν γίνεται. Από την άλλη ίσως αν το συνδιάσω με κάτι άλλο να μπορέσω να τα βγάλω πέρα από άποψη δουλειάς. Έκθεση φέτος ήμουν μεταξύ 16-17 και λογοτεχνία 19-20. Κατά τη γνώμη μου η Έκθεση είναι αρκετά δύσκολη. Είμαι σίγουρη γιαυτό που λες. Σίγουρα ανακαλύπτεις θησαυρούς! Γιαυτό ακριβώς ανυπομωνώ και εγώ! Σε ευχαριστώ για όλα αυτά που είπες! :) Εσένα πως σου φαίνεται η Φιλολογία? Είναι ωραία ε? Και πάλι σε ευχαριστώ που μου προσφέρεις τη βοήθεια σου!
    Καλό σου βράδυ :) Να σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. sleepless
    να κάνεις ότι θεωρείς οτι σου ταιριάζει ...
    Η φιλολογία είναι πολύ ωραία σχολή κατα την άποψη μου ..βέβαια εγώ δεν θα μπορούσα να με φανταστώ σε άλλη σχολή .. Να περνάς καλά και να αναρτάς τόσο ωραία κείμενα ..σε χαιρετώ ¨)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια - Σχολιανά ;)