Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Κατερίνα Ρουκ Αγγελάκη


Κατερίνα Ρουκ Αγγελάκη 

Η Κατερίνα Ρούκ Αγγελάκη γεννήθηκε το 1939στην Αθήνα . Γονείς της οι Γιάννης Αγγελάκης (Μικρά Ασία ) και Ελένη Σταμάτη (Πάτρα ).Παντρεμένη με τον Rodney Rooke .Σπούδασε στην Αθήνα και την Γαλλία και αποφοίτησε από την Γενεύη παίρνοντας πτυχίο Μεταφραστών και Διερμηνέων .Μιλά απταίστως Ελληνικά ,Αγγλικά ,Γαλλικά και Ρώσικα .Έχει μεταφράσει Ευγένιο Ονιέγκιν ,Αλεξάντρ Σεργκέγεβιτς Πούσκιν ,Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Μαγιακόβσκι , Ουίλλιαμ Σαίξπηρ κ.α .Βαφτισιμιά του μεγάλου Νίκου Καζαντζάκη .Μόλις στα 17 δημοσιεύει στην Καινούργια Εποχή το ποιήμα της <<Μοναξιά>> μετά από παρότρυνση του νονού της ο οποίος έστειλε γράμμα στο Γουδέλη τον διευθυντή της Καινούργιας εποχής αναφέροντας ότι : («Παρακαλώ, δημοσιεύστε αυτό το ποίημα, το έχει γράψει μία κοπέλα που δεν έχει βγάλει ακόμα το γυμνάσιο. Είναι το ωραιότερο ποίημα που διάβασα ποτέ!»). Από τότε άνοιξε ο δρόμος για την ενασχόληση της με την ποίηση και τη μετάφραση ..Όπως αναφέρει και η ίδια ήταν μεγάλη η είσοδος της στην ποίηση … Άρθρα για την ποίηση και την μετάφραση της ποίησης έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και εφημερίδες .Το έργο της έχει μεταφραστεί σε περισσότερες των δέκα γλωσσών και ποιήματα της εμπεριέχονται σε λογοτεχνικές ανθολογίες . Αρχή και τέλος για εκείνη η ποίηση του Κ.Π.Καβάφη … Τρέφει ιδιαίτερη συμπάθια για την ποίηση του Νίκου Καρούζου και του Μίλτου Σαχτούρη … Για εκείνη στόχος στην ποίηση δεν υπάρχει ,το μόνο που μπορεί να δεχτεί είναι το ερέθισμα ..αυτό που λέμε έμπνευση ..Η ποίησή της διακρίνεται από μια καταφυγή σε φανταστικές χώρες .. Η Κατερίνα θεωρεί πως χωρίς τη γλώσσα δε θα ξέραμε τι είναι πόνος και χαρά ή και ότι ανάλογα με τον συλλαβικό ήχο της λέξης «πόνος» σε μια γλώσσα βιώνεται διαφορετικά και η αίσθηση του πόνου. Έχει εκδώσει γύρω στις 20 ποιητικές συλλογές και έχει τιμηθεί με βραβεία όπως : Το 1962 τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Ποίησης της πόλης της Γενεύης (Prix Hensch) , Το 1985 τιμήθηκε με το Β΄ Κρατικό Βραβείο Ποίησης και το 2000 τιμήθηκε με το βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών).Έχει δώσει διαλέξεις και διάβασε ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.α.).Τα ποιήματα έχουν κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε τρείς συγκεντρωτικούς τόμους .
Οι κυριότερες ποιητικές συλλογές :
Λύκοι και σύννεφα. Αθήνα, Ζάρβανος, 1963.
Ποιήματα '63 - '69. Αθήνα, Ερμείας, 1971.  
Μαγδαληνή, το μεγάλο θηλαστικό. Αθήνα, Ερμής, 1974.
Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης. Θεσσαλονίκη, Εγνατία /Τραμ, 1977.
Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας. Αθήνα, Κέδρος, 1978, 1987.
Ενάντιος έρωτας. Αθήνα, Κέδρος, 1982.
Οι μνηστήρες.(Β´ Κρατικό Βραβείο Ποίησης 1985) Αθήνα, Κέδρος, 1984.
Όταν το σώμα (Επιλογή 1963-1988). Αθήνα, Ύψιλον, 1988.
Επίλογος αέρας. Αθήνα, Κέδρος, 1990.
Άδεια φύση. Αθήνα, Κέδρος, 1993.
Λυπιού. Αθήνα, Νέο Επίπεδο/ Χειροκίνητο, 1995.
Ωραία έρημος η σάρκα. Αθήνα, Καστανιώτης, 1996.
Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα ,Αθήνα ,Καστανιώτης,2005
 
Η εικόνα που τρέφω για την Κατερίνα Ρουκ Αγγελάκη είναι μιας πολύ γλυκιάς φωνής κάτι που αποτυπώνει πολύ ωραία στην ποίησή της  .Μια συνέντευξή της στην κρατική τηλεόραση ήταν αρκετή για να κρατήσω τα στοιχειώδη . Δυστυχώς βιογραφικό στην βικιπαίδεια δεν υπήρχε αν και πολλές ενστάσεις έχω για αυτή τη διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια. Πάντως η συνέντευξη  με κάλυψε και πήρα αυτά που ήθελα  
                                                                                     Δ.Θ
Ποιήματα που ξεχώρισα :
ΣΤΗ  ΛΥΠΙΟΥ  ΚΑΙ  ΠΑΛΙ
 
Η γλώσσα της Λυπιού είναι η σιωπή
 
Προοίμιο
 
Στη σιωπή τα ποιήματα
γεννιούνται όπως στον έρωτα
μόνο που το συνηθίζει
η ασυγκίνητη σιγή
και να τα γεννάει
και να τα καταπίνει.
 
1
Εδώ σπουδάζεις τη σιωπή
σα να ’ταν ξένη γλώσσα
κι αν έχεις ασκηθεί αρκετά
ξέρεις να ξεχωρίζεις τη διάλεκτο
της μέρας απ’ τη βαριά προφορά
της νύχτας.
Τα πουλιά τα μαθαίνεις απ’ έξω      
όπως και το φως που αλλοιώνει
τη σημασία του τίποτα.
Δεν θα μπορέσεις ποτέ αυθόρμητα
να εκφραστείς σ’ αυτή τη γλώσσα
όμως θα σ’ αιφνιδιάζει πάντα η αλήθεια της.
Διαβάζεις τα δέντρα, τα βουνά στο πρωτότυπο.
Λες: Τι έχω εγώ να πω σ’ αυτή τη γλώσσα;
Το πληγωμένο ζώο μέσα σου βαθιά δεν απαντά.
Σωπαίνει.
 
2
Ξέσπασ’ η βροχή σήμερα
σ' ένα ακατανόητο υβρεολόγιο.
Στο γυαλί της Τιβί οι κινήσεις
των ανθρώπων χωρίς ήχο:
χαμόγελα, σώματα, αγκαλιές,
χειραψίες, δέσιμο γραβάτας, μπουνιές...
Δεν άκουγα τα λόγια
και μου φαινόταν παράλογη
η γραφειοκρατία της ύπαρξης.
Γιατί, γιατί αυτός ο γλυκός αφηρημένος;
Με τι συντάσσεται το πάθος;
Φαίνεται λησμόνησα το συντακτικό
της νιότης.
 
3
Στον κήπο του καπηλειού
είναι άνοιξη κι οι ανθισμένες
καστανιές πονόψυχα σκύβουν
πάνω στους συνταξιούχους.
Μούσια, μουστάκια λευκά
λίγο γέλιο στα μπλε ξεπλυμένα
ματάκια πίσω απ’ τον αφρό της μπίρας
η σερβιτόρα λυγερή
σαν κούκλα μόλις βγαλμένη απ’ το κουτί
με τη μάρκα του θεϊκού πολυκαταστήματος
ακόμη στο λαιμό της.

Η  ΥΛΗ  ΜΟΝΗ          
Παίρνω ένα πράγμα και του αλλάζω θέση.
Δεν ξέρω γιατί, ίσως κάτι δεν μ’ αρέσει.
Δευτερόλεπτα μετά
το ύφασμα, το χαρτί
βγάζει έναν ψίθυρο-κραυγή
καθώς αλλάζει στάση η ύλη.
Ο ανεπαίσθητος θόρυβος αυτός
άραγε να εκφράζει δυσφορία
ή ανακούφιση για τη νέα τούτη σχέση
του άψυχου με το άπειρο;
Ή μήπως τον δικό του τόπο
το αντικείμενο νοσταλγεί;
Μια κίνηση μικρούλα τόση δα
μια ματιά, ένας σπινθήρας φως
και νά π’ αναπηδάει ένας μέσα εαυτός
που ελεύθερος κινείται
σ’ ένα αφηρημένο τώρα.
Ακούγεται τότε κάτι σαν ερωτικό μουρμουρητό
ή σαν κλαψούρισμα σκύλου νηστικού...
Έτσι θα κάνει η ύλη μόνη λέω
πριν με βουτήξει μια άλλη η δική μου σιωπή.
(στο λινκ η ποιήτρια διαβάζει το ποιήμα http://www.poeticanet.com/poets/data/upimages/H_YLH_MONH_ROUK.WMA)

ΕΞΟΔΟΣ                                                                                

Στον άγλωσσο τούτο κόσμο
που ήρθα για βουβές σπουδές
είναι οι ασκήσεις μου εκκωφαντικές
ξέρω, δεν ρέει ακόμα
δεν ρέει φυσικά η σιωπή μου.
(http://www.poeticanet.com/poets/data/upimages/EXODOS_ROUK.WMA)


ΣΙΓΑ  ΜΗΝ  ΤΡΕΜΕΙΣ...
 
«Σιγά μην τρέμεις...»
είμαστε των παλαιών ερώτων οι φωνές
όχι αυτών που σου άλλαζαν τη ζωή
και βρισκόσουν ξαφνικά σ’ άλλες κάμαρες
να προσκυνάς άλλα αγάλματα
αλλ’ εκείνων των ερώτων των μικρών
που για μια μόνο στιγμή
σ’ έκαναν να κοιτάς ψηλά
μ’ ουράνια οικειότητα
ενώ κάτι άταχτα μονοκοτυλήδονα
το γελάκι, η ματιά
σ’ έκαναν να ξεχνάς τ’ αειθαλή αγκάθια
του κάκτου χρόνου.
Έρωτα μικρέ της τελευταίας στιγμής
ακουμπά σ’ έναν ώμο φανατικά θνητό
ακουμπά στο κενοτάφιο των ονείρων.

Θεματική Σεπτεμβρίου: Ποίηση


Θεματική Σεπτεμβρίου: Ποίηση 

Με το πέρας  του Αυγούστου έκλεισε ο μουσικός κύκλος …. Η θεματική αυτού του μήνα όπως προλόγισα είναι η ποίηση …. Οι αναρτήσεις θα είναι άκρως ποιητικές … Το ποστ αυτό γίνεται προς  ενημέρωση .. Θα ήθελα να μου προτείνετε ότι θεωρείτε καλό για να ανέβει ως ποστ … Θα ξεκινήσω με πρόσωπα που αρέσουν σε εμένα … όπως καταλάβατε ο Ντίνος Χριστιανόπουλος δεν θα είναι στη λίστα μιας και έχει γίνει ποστ παλαιότερα για το Λόρκα κρατώ επιφυλάξεις …. Η πρώτη κυρία που θα μας απασχολήσει είναι η Κατερίνα Ρουκ Αγγελάκη …. Ομολογουμένως δεν την ήξερα αλλά σε μια συνέντευξη που είχε δώσει για την κρατική τηλεόραση μου φάνηκε ιδιαίτερα συμπαθής  και θέλω με αφορμή το ποστ να μάθω γι αυτή….  Αυτά τα ολίγα…. 1-1-2011 Αναρτάται το πρώτο ποστ …. Χαιρετώ........                                                    Δ.Θ

Τρίτη 30 Αυγούστου 2011

Ζουζάνα η πουτάνα η ζωή ..

Ζουζάνα η πουτάνα η ζωή ....
 * ΚΑΙ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΑΛΛΑΓΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Ο ΤΥΠΑΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ .....


Και όπως λέει και ο Τζίμης ....δεν γ@ ...σ@ι μωρή κότα  ....

(είναι ένα από τα τελευταία μουσικά άρθρα .....ελπίζω να  απολάυσετε το άσμα .... από Σεπτέμβρη επιστρέφουμε με γενικά θέματα χωρίς θεματικές ενότητες . ....ίσως να στραφούμε στην ποίηση ....πάντως το αφιέρωμα του Αυγούστου στη μουσική έκλεισε .... Ελπίζω να άρεσε ) Δ.Θ

Μπουρδελοκατάσταση

Μπουρδελοκατάσταση  


Το νομοσχέδιο για τα αει ξεκινά μια μπουρδελοκατάσταση που δεν έχει προηγούμενο .... Και επειδή είμαι κατά των βωμολοχιών στα blog πόσο μάλλον στο δικό μου ότι έχω να δηλώσω θα το πω δια στόματος Φοίβου Δεληβοριά  ...ΥΒΡΕΟΠΟΜΠΉ  ...          Δ.Θ


Στίχοι: Φοίβος Δεληβοριάς
Μουσική: Φοίβος Δεληβοριάς
Πρώτη εκτέλεση: Φοίβος Δεληβοριάς

Ανήκω κι εγώ στη σωρεία των ανθρώπων
Που βλέπουν το στρατό σαν κάτι άχρηστο εντελώς
Μα ωστόσο διδάχτηκα και επηρεάστηκα
Απ΄ το τάγμα το ανέστιο των υβριστών. Λέω

Υπάρχει μία σκοτεινή κοιτίδα στο Έθνος
Που δύναται λεοντόκαρδα ν΄ αντιπαρατεθεί
Στους έξωθεν κίνδυνους
Σε Φράγκους κι Αγαρηνούς
Και αυτή είναι η Ελληνική υβρεοποιία.

Φαντάσου μια στιγμή μιαν ολονύχτια παρέλαση
Να σχίζει όλη την Εγνατία οδό
Και αντί για ονόματα
Διαιρέσεις σε σώματα
Να ΄ναι συντεταγμένη με αυτό τον τρόπο:

Τα μουνιά καπέλα, οι πάρε τ΄ αρχίδια μου
Οι την Παναχαϊκή μου και τα χεζοβολιά
Να ακολουθούν τα παινεμένα μουνόπανα
Του κώλου τα εννιάμερα κι οι γάμησέ τα

Ακόμα πιο μπροστά να είναι οι μαλακοκάβληδες
Οι φτωχομπινέδες κι οι πουτάνας γιοι
Με τύμπανα πιο κει οι ηρωικοί κλαπαρχίδηδες
Τα μαλακιστήρια κι οι κλασομπανιέρες.

Τα κωλοτρυπίδια να βαράνε τις σάλπιγγες
Και τα μυγοχέσματα να δίνουν εντολές
Να ρυθμίζουν με σφυρίχτρα το εν-δυο οι μικροτσούτσουνοι
Το πόδι να βαράνε οι το στανιό μου μέσα

Να υπάρχει ένα μεσαίο μέρος με ύβρεις κοινότοπες
Οι άντε και γαμήσου οι παλιοπούστη και λοιπά
Και αντί για ιερατείο να προπορεύονται οι βλάσφημοι
Που αυτά που λεν΄ δεν είναι για να τ΄ αναφέρω.
Τέλος μπροστά μπροστά κι εν είδει παραστάτη
Αγκαλιά η πουτάνα και το γαμώ τα παιδιά
Και μελαγχολικός κρατώντας τίμιο λάβαρο
Ν΄ ανοίγει την πομπή ο εθνικός μαλάκας.

Απόψε που σου γράφω μπαίνω στον μήνα τον ένατο
Στο θάλαμο το ημίφως μου σκεπάζει την ψυχή
Σε θέλω, σε σκέφτομαι κι απλώς ονειρεύομαι
Σε σένα να τελειώνει αυτός ο κάτω κόσμος.

Εγώ που δε βρίζω, που αυτοπεριορίζομαι
Που ψάχνω μες τη γλώσσα μιαν αρχαία πηγή
Δυο χρόνια απ' το χρόνο μου αφήνω τον κόσμο μου
Και ζω στο πίσω μέρος της δημιουργίας

Πληγές, βωμολοχίες κι αλλήλοταπεινώσεις
Κάτω απ΄ τη μπότα ενός επινοημένου διοικητή
Κι εγώ ο αόρατος στη βάση του δόρατος
να κλαίω και να γελάω με την πομπή της ύβρης.


Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Πάνος Μουζουράκης


Πάνος Μουζουράκης 

Πρέπει να πω ότι είμαι πολύ απόλυτος ως άτομο …. Ποτέ δεν μπήκα στον κόπο να ακούσω κάτι  όταν εκ των προτέρων είχα ασκήσει αρνητική κριτική γι αυτό…. Ποτέ δεν πάτησα το πόδι μου σε κακώς εννοούμενη  μπουζουκερί  (σε καμία περίπτωση δεν έχω κάτι με το μπουζούκι  το οποίο το θεωρώ κορυφαίο έγχορδο) και το παινεύομαι  …  αυτά πάντα παρενθετικά ….απλώς από κάπου πρέπει να ξεκινήσω για  να φτάσω στο προκείμενο  …  Ο Πάνος Μουζουράκης ποτέ δεν  ήταν ψηλά στην εκτίμησή μου … Θεωρούσα απλώς πως  ορισμένοι άνθρωποι πρέπει να κάνουν συγκεκριμένα πράγματα και να μην καταπιάνονται με όλα μιας και το αποτέλεσμα είναι πολλές φορές εμετικό …  αυτό το από ηθοποιός τραγουδιστής δεν με βρήκε ποτέ σύμφωνο ….   Ίσως γιατί πιστεύω βαθιά μέσα μου στο Έκαστος εφ' ώ ετάχθη …. Πριν ξεκινήσω  να γράφω την ανάρτηση έσπευσα να διαβάσω ένα σύντομο βιογραφικό του Μουζουράκη ….  Εντάξει δεν έμαθα και κάτι καινούργιο τραγούδαγε σε κάποια μαγαζιά όπως κάνουν όλοι  …εκ καταγωγής Θεσσαλονικιός .. αφού από τα οχτώ του μετακόμισε οικογενειακώς στην συμπρωτεύουσα  από τη Ζυρίχη  … Επειδή όμως θεωρώ πως πάντα πρέπει να δίνουμε δεύτερες ευκαιρίες  έτσι και εγώ πρέπει να πω πως αναθεώρησα κάπως για τον Μουζουράκη … πάντα στο μουσικό κομμάτι ….  Πού σωστά δομημένη φωνή ..πολύ ιδιαίτερη ..ίσως επιτηδευμένη …. Κάτι που έλειπε από τη μουσική αυτό τον καιρό …. Η τελευταία ιδιαίτερη φωνή που είχα ακούσει ήταν της Ευσταθίας  η οποία σάρωσε στο πέρασμα της και είναι και η μόνη που έκανε καριέρα μετά την εμφάνισή της στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης …..Τέλος πάντων …. Πάντως το μεγάλο μπαμ  το έκανε μετά τη συνεργασία του με το Maraveyas  (φίλα με ακόμα ) . Κακά τα ψέματα  ο τύπος φωνητικά αξίζει … και είμαι σχεδόν πεπεισμένος ότι θα μας εκπλήσσει στο μέλλον …. αυτή η βραγνάδα στη φωνή θα μπορούσε να πλαισιωθεί από μια  jazz μουσική επένδυση και να δώσει μοναδικό αποτέλεσμα … προς το παρόν να πω ότι η μουσική του ταιριάζει περισσότερο γι αυτό ας καταπιαστεί με αυτή και ας αφήσει την υποκριτική σε άλλους  …..   
                                                                                                                       Δ.Θ
το φιλί
ενώνει πιο πολύ
απ’ το κορμί
γι’αυτό το αποφεύγουν
οι πιο πολλοί

Παρασκευή 26 Αυγούστου 2011

Φοίβος Δεληβοριάς

Φοίβος Δεληβοριάς

Ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι Έλληνας τραγουδιστής και τραγουδοποιός.
Το 1988 πήγε κάποια από τα τραγούδια του στον Μάνο Χατζιδάκι, με αποτέλεσμα την κυκλοφορία του πρώτου προσωπικού του δίσκου «Η παρέλαση» τον Νοέμβριο του '89. (Βικιπαίδεια )..


Από τον εν λόγω δίσκο εύκολα ξεχώρισα το Με φλάουτα και κιθάρες ...πολύ μελωδικό  καθόλου εμπορικό που είναι και το ζητούμενο  στην σημερινή μουσική εξαθλίωση ... Λοιπόν το αφιέρωμα γίνεται στο Φοίβο γι αυτό και η ανάρτηση θα περιέχει τραγούδια του , που έχω ανεβάσει από το profile μου στο youtube καθώς και ένα δύο που θα κλέψω από άλλους χρήστες ... Εγώ τον εκτιμώ αφάνταστα ως μουσικό ... στα live του αξίζει όσο λίγοι .... Εν συντομία οι δίσκοι του Παρέλαση που προαναφέρθηκε ,και ακολουθούν Η ζωή μόνο έτσι είναι ωραία , τα Χάλια από όπου είναι μερικά από τα τραγούδια που θα αναρτήσω ,ο αγαπημένος μου Καθρέφτης τον οποίο έσπευσα να προμηθευτώ ,Έξω , ένας live δίσκος με τίτλο Οι απίθανες περιπέτειες του Φοίβου Δεληβοριά .. (η συνοδεία σαξόφωνου απογειώνει ορισμένα του τραγούδια ) ,Τέλος Ο αόρατος άνθρωπος .... δίσκος ο όποιος δεν έχει σχέση με το Φοίβο που ξέραμε  .... άποψή μου.... είναι αριστούργημα ...το Bolero ηχεί ακόμα στα αυτιά μου ....                                                                                                  Δ.Θ

Όταν ράγισε ο Καθρέφτης ο Φοίβος μπήκε στο στούντιο για να του δώσει ζωή ..


Εκείνη όλα για εκείνη .... ένα τραγούδι που τον έκανε ευρύτερα γνωστό  ...πολύ τρυφερό γι αυτό και αγαπήθηκε ...ίσως από τις  λίγες τρυφερές νότες στη μουσική ......Σηκώνεσαι κι είσαι δεκάξι
βαριέσαι στην τάξη γράφεις ποιήματα

Μια άλλη εκδοχή των Χριστουγέννων ... αδράξτε την ευκαιρία .... η αισιοδοξία θέλει μεγάλη προσπάθεια ... Ευτυχές και στο χέρι μας το νέο έτος

Και σε ποιόν δεν έχει τύχει ....... αυτή που περνάει ...... αυτή που περνάει .... Ομορφαίνεις βάδισμά μου την Αθήνα

Κάθε Σεπτέμβρη ..... όλο και κάτι περιμένουμε το Σεπτέμβρη ..... Ο Δεληβοριάς το βρήκε ..... Κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως ....

Bolero .....Ένας αόρατος άνθρωπος ......Τι είναι αυτό που δεν μπορούσα ,όταν ήσουνα δίπλα μου να σου χαρίσω το άγριο ξημέρωμα να σταματήσω, το χρόνο τον ψεύτη ή τον κανονικό

Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011

Ντίνος Χριστιανόπουλος II

 Ντίνος Χριστιανόπουλος II

Η αλήθεια είναι ότι προ μηνών είχε γίνει μια μικρή αναφορά στον Ποιητή της Θεσσαλονίκης Ντίνο Χριστιανόπουλο ....  Η αναφορά είχε γίνει  ως φόρος τιμής στο ποίημα του ΕΝΑΝΤΙΟΝ .....  Με αφορμή  την πρόσφατη ανακήρυξη του σε επίτιμο διδάκτορα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης θα παραθέσω μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στην Δημοσιογράφο της ΕΡΤ Β. Φλέσσα ..   (Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται....Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου - και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας... )
Πάντως το ΑΠΘ μόνο αναγνώριση κατωτερότητας δεν θεώρησε αυτή τη βράβευση ... αυτό παρενθετικά .... για όσους έχουν ενστάσεις με αυτή τη βράβευση .... και επειδή το Youtube από όπου παίρνω τα λινκς της συνέντευξης έχει γεμίσει από άξεστους αθυρόστομους Νεάντερνταλ ...θα έλεγα απλά να κοιτάξουμε την καμπούρα μας και να μην ασχολούμαστε με ανθρώπους που όλο και κάτι έχουν προσφέρει .....                          Δ.Θ
ΤΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΑΣ 

Τί νὰ τὰ κάνω τὰ τραγούδια σας
ποτὲ δὲ λένε τὴν ἀλήθεια
ὁ κόσμος ὑποφέρει καὶ πονᾷ
κι ἐσεῖς τὰ ἴδια παραμύθια

Τί νὰ τὰ κάνω τὰ τραγούδια σας
εἶναι πολὺ ζαχαρωμένα
ταιριάζουν σὲ σοκολατόπαιδα
μὰ δὲ ταιριάζουνε γιὰ μένα


Ποιήματα
ἔκδ. Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη, 1992

Μικρά ποιήματα 
 


ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἀφηρημένα οὐσιαστικὰ
πειράζει νὰ ἑξαιρέσουμε τὴ μοναξιά;



ἀφαίρεσε τὴ νύχτα ἀπ᾿ τὰ μάτια σου –
πῶς νὰ παλέψω μόνος με τοὺς δυό σας;


καὶ τί δὲν κάνατε γιὰ νὰ μὲ θάψετε
ὅμως ξεχάσατε πὼς ἤμουν σπόρος


μιὰ γυναῖκα στὸ δρόμο
μαλώνει τὸ παιδάκι της
«δε θὰ πᾶμε στὸ σπίτι;
θὰ σὲ κρεμάσω ἀνάποδα»
γύρισα κι εἶδα τὸ μικρό:
ἤτανε κιόλας κρεμασμένο


 

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Zaz - Isabelle Geffroy


Zaz - Isabelle Geffroy

Απεριόριστος θαυμασμός σε μια από τις ωραιότερες φωνές αυτή τη στιγμή στη Γαλλία  … την ανακάλυψα τυχαία πριν ένα χρόνο και από τότε έχει μπει στο καθημερινό μου πρόγραμμα…. Λοιπόν επειδή μου αρέσει να μοιράζομαι τη μουσική... σας την παραθέτω ..καλή σας ακρόαση …. Υποσημείωση … η ΖαΖ είναι ΦΩΝΑΡΑ ….αλλά ας μη λέω πολλά θα το καταλάβετε ….     Δ.Θ
Ένα μαγικό βράδυ με ωραία μουσική ......   αφιερωμένο στη χρήστη Sleepless που θεωρώ ότι θα της αρέσει ......

Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

Μουσικές περιπλανήσεις


Μουσικές περιπλανήσεις

Από το Θεοδωράκη στον Μαρκόπουλο και από τον Τσιτσάνη στο Χατζιδάκι ....... μουσικές περιπλανήσεις ... για μια όμορφη Κυριακάτικη μέρα ....  

Χαρταετοί : Μίκης Θεοδωράκης 

Who pays the Ferryman : Γιάννης Μαρκόπουλος 

Το κονσέρτο :  Μάνος Χατζιδάκις 

Συννεφιασμένη Κυριακή : Βασίλης Τσιτσάνης

Όταν το ρεμπέτικο και ο Χατζιδάκις συναντήθηκαν .... Όταν  η Κρήτη βρήκε διέξοδο στη μουσική ..... Θεοδωράκης,Χατζιδάκις,Μαρκόπουλος,Τσιτσάνης ...... για μια όμορφή μέρα ..... αν και τα περισσότερα είναι ορχηστρικά .. πάντα είχα μια αδυναμία στην Σωτηρία Μπέλλου γι' αυτό και ήθελα να την ακούσω στη συννεφιασμένη Κυριακή .....             Δ.Θ

Σάββατο 20 Αυγούστου 2011

Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (Federico García Lorca, 5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936)

Ο Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα (Federico García Lorca, 5 Ιουνίου 1898 - 19 Αυγούστου 1936) ήταν ένας από τους σημαντικότερους Ισπανούς ποιητές και θεατρικούς συγγραφείς, από τους κορυφαίους εκπροσώπους της ισπανικής γενιάς του '27. Πέρα από το λογοτεχνικό του έργο, ασχολήθηκε επίσης με τη ζωγραφική και τη μουσική.Στις 19 Αυγούστου του 1936, σε ηλικία 38 ετών, δολοφονήθηκε στην περιοχή της Γρανάδα από ένα εκτελεστικό απόσπασμα 12 ατόμων, αποτελούμενο από αστυνομικούς, εθελοντές αλλά και κρατούμενους, τους οποίους υποχρέωσαν να διαπράξουν τη δολοφονία του Λόρκα υπο την απειλή της εκτέλεσης. Οι περισσότεροι δε από αυτούς δεν γνώριζαν καν ποιός είναι αυτός που είχαν διαταχθεί να δολοφονήσουν .
 
Με αφορμή την ημέρα του Θανάτου του μεγάλου ποιητή παραθέτονται κάποια ποιήματα του  .... καθώς και η σκοπιά του Νίκου Καββαδία για τον ποιητή .....

Νύχτα του Άγρυπνου Έρωτα

Νύχτα πάνω από τους δυο με πανσέληνο,
εγώ βάλθηκα να κλαίω κι εσύ γελούσες.
Η καταφρόνια σου ήταν ένας Θεός, τα δικά μου παράπονα
στιγμές και περιστέρια αλυσοδεμένα.

Νύχτα κάτω από τους δυο. Κρύσταλλο οδύνης,
έκλαιγες εσύ από βάθη απόμακρα.
Ο πόνος μου ήταν ένας σωρός από αγωνίες
πάνω στην αδύναμη καρδιά σου από άμμο.

Η αυγή μας έσμιξε πάνω στο κρεβάτι,
τα στόματα βαλμένα πάνω στο παγωμένο σιντριβάνι
του αίματος τ αστείρευτου που χύνεται.

Κι ο ήλιος μπήκε απ το κλειστό μπαλκόνι
και το κοράλλι της ζωής άπλωσε το κλαδί του
πάνω στην καρδιά μου τη σαβανωμένη.
 

Αποχαιρετισμός

Αν θα πεθάνω
αφήστε το μπαλκόνι μου ανοιχτό.

Το παιδί τρώει πορτοκάλια.
(Το βλέπω απ'το μπαλκόνι μου.)

Ο θεριστής θερίζει τα στάχυα.
(Τον βλέπω απ' το μπαλκόνι μου.)

Αν θα πεθάνω
αφήστε το μπαλκόνι μου ανοιχτό!




Γκασέλα του απελπισμένου έρωτα

Η νύχτα αρνιέται να'ρθει
για να μην έρθεις εσύ
και μήτε εγώ να μπορέσω να πάω.

Όμως εγώ θα πάω
κι ας τρώει το μηνύγγι μου ένας ήλιος από σκορπιούς.

Όμως κι εσύ θα'ρθεις με τη γλώσσα σου καμένη από την αλμυρή βροχή.

Η μέρα αρνιέται να'ρθει
για να μην έρθεις εσύ
και μήτε εγώ να μπορέσω να πάω.

Όμως εγώ θα πάω
παρατώντας στα βατράχια το τσακισμένο μου γαρύφαλλο.

Όμως κι εσύ θα'ρθεις
ανάμεσα από τα θολά του σκοταδιού λαγούμια.

Η νύχτα κι η μέρα δε θέλουν να'ρθουν
για να πεθάνω εγώ για σένα
κι εσύ να πεθάνεις για μένα.


Ο Μάριος Φραγκούλης ερμηνεύει Λόρκα ...μετάφραση -Σωτήρης Τριβιζάς ..... Από τον σκοτεινό έρωτα σε μουσική Δημήτρη Μαραμή
Amor Oscuro  : Η νύχτα δίψασε για ίσκιους    


Η νύχτα δίψασε για ίσκιους
για χείλη δίψασε η πηγή
στενάζει ο άνεμος στα φύλλα
κι είναι η σελήνη μοναχή

Μα εγώ διψώ για ένα τραγούδι

να φτάνει ως τους ουρανούς
δίχως φεγγάρια δίχως κρίνους
και δίχως έρωτες νεκρούς

Ένα τραγούδι όλο γαλήνη

ένα τραγούδι φωτεινό
παρθένο από την αγωνία
κι από τη θλίψη ορφανό

Η νύχτα δίψασε για ίσκιους

για χείλη δίψασε η πηγή
μα εγώ διψώ για ένα τραγούδι
να φτάνει μέσα στην ψυχή


Νίκος Καββαδίας :

Ο θάνατος του μεγάλου Ισπανού ποιητή Λόρκα από τους φρανκιστές (Αύγ. 1936) τον συγκλονίζει: «Κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά... / μέσα από τα διψασμένα της χωράφια τ' ανοιχτά...».


Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι

Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ'αχαμνά του

Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει

Κάτω απ' τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ' έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια

Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.

Κοπέλες απ' το Δίστομο, φέρτε νερό και ξύδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ' τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά

Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην έρημην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Ο Στάλιν σκέφτεται και για μένα στο Κρεμλίνο

Ο Στάλιν σκέφτεται και για μένα στο Κρεμλίνο 

Αχ Ευρώπη ….αχ Ευρώπη …. Εσύ μας μάρανες …..  Πολύ μπροστά για την εποχή του πολύ επίκαιρο σήμερις  ….  Ο Τζίμης Πανούσης  ως αυτόφωτος  αστέρας ταράζει κατά καιρούς τα νερά του εγχώριου jet set …. Επικοί καβγάδες πολλά τα δικαστήρια και όμως είναι ακόμα εδώ που λέει και το άσμα … Πολλοί οι καθώς πρέπει φωστήρες της διανόησης και της κουλτούρας θα σπεύσουν να τον καταδικάσουν …  ποσώς με ενδιαφέρει …   Όταν ο Ιονέσκο θεώρησε τη λογική ως τρέλα των δυνατών ο Τζίμης έβαλε τις βάσεις για μια κοινωνία η οποία πλαισιώνεται από υπηρέτες του υπαρκτού σουρεαλισμού δια βίου με μπροστάρη τον ίδιο … και καλά έκανε … Ένα ιστολόγιο που εκτιμώ πάρα πολύ έχει πάρει τον τίτλο ΆΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑΣΜΑΤΑ … έτσι είναι η μουσική … κατά την άποψή μου … υπάρχουν δηλαδή τα άσματα ….και τα μη–άσματα .. με την έννοια από τη μια …των αφηρημένων τραγουδιών με κενολογικό χαρακτήρα των μονίμως συγκαταβατικών που δεν μονοπωλούν και για πολύ το ενδιαφέρον μας  και από την άλλη των αντιδραστικών ασμάτων που θέλουν να περάσουν πολλά και όμως η κουλτούρα που προανέφερα δεν αφήνει να ακουστούν λόγω της οξείας στενομυαλίας που την διακατέχει …. Έτσι και ο Τζίμης Πανούσης …  έδωσε πολλά μέσα από την καλώς εννοούμενη τρέλα του και όμως πολύ σπεύσανε να το κατασπαράξουν ..  αυτοί χάσανε στο κάτω κάτω ... Καινοτόμος ίσως από τους στυλοβάτες του ελληνικού ροκ έχει να επιδείξει δίσκους σταθμούς από τις Μουσικές Ταξιαρχίες στο Hard Core και από το Κάγκελα Παντού , Χημεία και Τέρατα, Δουλειές του Κεφαλιού / The Greatest Kitch Live!, Ο Ρομπέν των Χαζών σε δίσκους αφιερώμα στο Γιάννη Μαρκόπουλο 18 Tribute στον Γ. Μαρκόπουλο και άλλους πολλούς … O Μάνος Χατζιδάκις τον θεώρησε πολύ ταλαντούχο και διασκεδαστικό γι αυτό και τάχθηκε θετικά απέναντι του ... ίσως να το πήρε και πάνω του ο Τζίμης Πανούσης … πάντως δεν είναι και λίγο να μιλάει για σένα ο Χατζιδάκις

Εγώ πάντα τον θεωρούσα μουσική ιδιοφυία …πολύ ωραίος ο ήχος του  ..πολύ επιτυχημένες οι διασκευές του … ασύλληπτη η στιχουργική του δεινότητα ..θα μπορούσε εύκολα να τροφοδοτήσει τον Τύπο με τα πιο εύστοχα σλόγκαν  σατιρίζοντας πάντα την ζωή του νεοέλληνα και του κακώς εννοούμενου μικροαστισμού …του μίζερου και πάντα συμφεροντολόγου  ….  Συγκλονιστηκή θεωρούσα πάντα την στιχουρική διασκευή του στο we are the world του M.Jackson το οποίο και παραθέτω προς ακρόαση ….

Υπάρχουνε παιδάκια -που δεν έχουνε φαΐ
ούτε πικάπ-ν' ακούνε μουσική

Δεν θέλω λεφτά -never
τραγουδάω δωρεάν-για μισό κιλό κοκαΐνη

Στείλτε αποφάγια,ξεροκόμματα, μπιζού
είναι το AIDS της Αφρικής-οργή Θεού

Όλοι μαζί με μια κιθάρα
Πλούσιοι, φτωχοί, κουτσοί, στραβοί σε μια παπάρα
Αμερικανάκια, προβατάκια COMSOMOL
φιλανθρωπία με ναρκωτικά και ροκ εντ ρολ

  
Όπως και να το κάνουμε  η μουσική ως χώρος δημοκρατίας και ελευθερίας του λόγου χρειάζεται συνειδητά παράλογους καλλιτέχνες …. Και λέω παράλογους γιατί η λογική βρίσκεται στο κουτί των απολεσθέντων καιρό τώρα και δεν νομίζω να έχουμε πρόθεση να την αναζητήσουμε …. Ο Στάλιν σκέφτεται και για μένα στο Κρεμλίνο δια στόματος Τζίμη Πανούση … και στα περισσότερα με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο … αυτά τα ολίγα για τον Τζίμη …  
Θέλω να γίνω σαν Αμερικάνος  μου αρέσει στα κρυφά και ο Μητροπάνος ..... Νεοέλληνες ......
                                                                                                                  Δ.Θ

Κυριακή 7 Αυγούστου 2011

Όταν έχω εσένα -Σταμάτης Κραουνάκης

Όταν έχω εσένα -Σταμάτης Κραουνάκης 





(O Σταμάτης Κραουνάκης είχε έμπνευση ...ως συνήθως .... και έτσι με αφορμή το soundtrack /μουσική επένδυση της παράστασης ο Βιοπαλαιστής στη στέγη μας χάρισε ένα αριστούργημα ... Όταν έχω εσένα μας είπε και κολλήσαμε πραγματικά ... ένα τραγούδι που πρωτοείπε ο Λ.Λαζόπουλος ,και ακολούθησαν οι  Π.Μουζουράκης και Δ.Μητροπάνος ο οποίος το συμπεριέλαβε στο νέο του δίσκο «Εδώ είμαστε» ... εγώ συνεχίζω να θεωρώ κορυφαία την εκτέλεση του Σ. Κραουνάκη γι αυτό και την παραθέτω ... καλή σας ακρόαση ...... )                                                                                  Δ.Θ
"Όταν έχω εσένα"


Όταν έχω εσένα
μπορώ να ονειρεύομαι ξανά
ανοίγω μες στις θάλασσες πανιά
και πιάνω μες στα χέρια μου
τον κόσμο να τον φτιάξω

Όταν έχω εσένα
μπορώ να μη βυθίζομαι αργά
τα βράδια που πληγώνεται η καρδιά
και πιάνω το μαχαίρι
το σκοτάδι να χαράξω

Κάνε ένα βήμα
να κάνω το επόμενο
αίμα μου και σχήμα
λόγος και ψυχή στο συμφραζόμενο

Όταν έχω εσένα
κοιμάμαι σαν παιδί, έχω έναν άνθρωπο
δεν φοβού κανένα
Εγώ κι εσύ στον κόσμο
τον απάνθρωπο

Εσύ κι εγώ
Όταν έχω εσένα
μπορώ να βάψω με ασήμι τη σκουριά
μπορώ να κοιμηθώ με σιγουριά
να πιάσω με τα χέρια μου
τους δράκους να σκοτώσω

Όταν έχω εσένα
αντέχω, πάω δίπλα στον γκρεμό
το ξέρω, έχω ένα χέρι να πιαστώ
κοντά μου έναν άνθρωπο
τα χρόνια μου να ενώσω


Στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης & Λάκης Λαζόπουλους
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης