Κυριακή 31 Ιουλίου 2011

Μανώλης Ρασούλης (28 Σεπτεμβρίου 1945- 5 Μαρτίου 2011)


Μανώλης  Ρασούλης  (28 Σεπτεμβρίου 1945- 5 Μαρτίου 2011)

Καιρό τώρα  ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα στο Μανώλη Ρασούλη ….  Θα μου πείτε και γιατί δεν το έκανες? ..δεν ξέρω…. ίσως γιατί πιστεύω ότι δεν  είμαι και ο πλέον αρμόδιος να μιλήσω για ένα καλλιτέχνη του βεληνεκούς του Μανώλη ….Τι να πρωτοπεί κανείς για αυτό το ανήσυχο πνεύμα … διορατικός ,αντιδραστικός ,και κυρίως αληθινός …. Ίσως από τους τελευταίους σοφούς στο χώρο της μουσικής .... εγώ θα τον χαρακτήριζα ο ποιητής της μουσικής....Πολλές φορές έχω προσπαθήσει να καταλάβω με ποια κριτήρια κατατάσσουμε κάτι στην ποίηση ….  Ο Μανώλης ας πούμε …  ευδιάκριτα ανήκει στην ποίηση … ωστόσο όποια ανθολογία και να ανοίξω δεν θα βρω κάτι δικό του μέσα …. Γιατί βέβαια οι διανοουμενίστικοι κύκλοι δεν κοιτούν πέρα από τη μύτη τους …. Και λέω διανοουμενίστικοι γιατί ο Μανώλης ήταν διανοούμενος και απέχει χιλιόμετρα από τη νοοτροπία των υπολοίπων …. ….  Ίσως βέβαια να είναι καλύτερα έτσι …. Ανένταχτος … θα γλιτώσει έτσι και από τις κενολογικές και παπαρολογικές αναλύσεις των φωστήρων της τέχνης...

Πάντως όταν μιλάω για ποίηση να τι εννοώ :
Πολλοί ορκίστηκαν πως μ' αγαπήσανε….γιατί κατάλαβαν ποιος είμαι τάχα
και σαν τους πίστεψα μ' εγκαταλείψανε,ανάγκη μ' είχανε, αυτό μονάχα.


 
Δίσκοι σταθμοί στην Ελληνική μουσική αποτελούν πνευματικά παιδιά του Μανώλη ..από που να ξεκινήσω …. Από τη συνεργασία του με τον Μάνο Λοΐζο στα Τραγούδια Της Χαρούλας …  την εκδίκηση  της γυφτιάς  σε συνεργασία με τον  Νίκο Ξυδάκη και παραγωγό τον Διονύση Σαββόπουλο …. πότε βούδας πότε Κούδας με τον Πέτρο Βαγιόπουλο …. Μέχρι το τι γυρεύεις μες στη Κίνα τσακι τσαν , Σελοτέιπ , Βαλκανιζατέρ , με τον Ομπάμα αντάμα και άλλους πολλούς … 
Αγαπημένα τραγούδια του Μανώλη από το δίσκο Ναι στο ναι και ναι στο όχι :

 
Και από το δίσκο Σελοτέιπ:
 
Το 2011 μας βρήκε φτωχότερους μουσικά …ο Μανώλης την έκανε πολύ πρόωρα στα 66 έχοντας να δώσει πολλά ακόμα στο ελληνικό τραγούδι …. Φτωχούς και για τον άλλο μεγάλο τραγουδιστή της εκδίκησης της γυφτιάς τον Νίκο Παπάζογλου που και αυτός μας άφησε ένα μήνα μετά το Μανώλη στα 63 …  Εμείς εις πείσμα των playlist  θα συνεχίσουμε να πηγαίνουμε κόντρα και να ακούμε τα τραγούδια του Μανώλη  …Δεν έψαξα για επίλογο μιας και δεν θα μπορούσα να σκεφτώ κάτι βαθύτερο από αυτό που γράφτηκε στην Ιστοσελίδα του: 
Στο καλό Μανώλη.
Υπέφερες για τα κακώς κείμενα αυτής της Πατρίδας
και αυτού του Κόσμου, όσο κανένας άλλος.

Ευχόμαστε να βρεις επι τέλους την αλήθεια που έψαχνες
Στη μνήμη μας θα ζεις για πάντα.                                  

Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

Ξέρετε να αγαπάτε ?

Ξέρετε να αγαπάτε ?

<<Πόνα τους πριν σε πονέσουν ….μην τους αγαπήσεις πριν σε αγαπήσουν  >>Γράφω πάει να πει σκέφτομαι όταν όμως διαβάζεις το παραπάνω θα πρέπει να γεννάται μέσα σου το ερώτημα (Αυτός ο άνθρωπος τι σκεφτόταν όταν έγραφε ?) Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε μια εποχή μετριότητας , σε μια εποχή όπου η έκφραση συναισθημάτων θεωρείται αδυναμία ….και ο αδύναμος δεν έχει θέση στην κοινωνία γιατί πολύ απλά θα συντριβεί … Και ο ρομαντισμός ? Που πήγε ο ρομαντισμός ? Θαρρείς πως όλοι μας λίγο πολύ χαθήκαμε στη βαρβαρότητα …Θα μου πεις είναι επιταγή των καιρών …αλλά τελικά μήπως και εμείς επιδείξαμε υπερβάλλοντα ζήλο ? Ζω πάει να πει δημιουργώ ,πάει να πει γνωρίζω πρώτα τον εαυτό μου και μετά όσους απαρτίζουν τη ζωή μου σε τελική ανάλυση σημαίνει αγαπώ …. Μα ποιος με πόνο θα μιλήσει για αυτό το τελευταίο ? θα μου πείτε μα για πια αγάπη μιλάμε ? Όπου και να γυρίσεις συναντάς αδιαφορία … και τι μένει για σένα που και προσπάθησες να αγαπήσεις και που το έβαλες σκοπό της ζωής σου να αγαπηθείς …?Μονάχα πόνος και μια αίσθηση ότι έδωσες πολλά ενώ δεν πήρες τίποτα πίσω …. Αυτό λέτε να με παρακίνησε να γράψω ???? «ΜΠΑ ΧΑΖΟΜΑΡΕΣ» Εμένα δεν  με πτοεί τίποτα …Ξέρω πολλά αλλά γιατί να αναλωθώ γράφοντας προσωπικά βιώματα …Θα το παίξω βουβό πρόσωπο σε τραγωδία και θα περιμένω από τους άλλους να βγάλουν το φίδι από  την τρύπα …Αστείο μου φαίνεται ΄ …γράφω όχι για να εκφράσω κάτι που με απασχολεί αλλά για να βοηθήσω αυτόν που βρίσκεται σε αυτή τη δεινή θέση ….Τι αλτρουιστής που είμαι …δεν βρίσκετε  ….(ΣΚΕΤΗ ΕΙΡΩΝΕΙΑ) ……. Ένα πράγμα ξέρω δεν θα ήθελα να είμαι από αυτούς που πονάνε τους άλλους άλλωστε από τη φύση μου ποτέ δεν πίστεψα στα αντίποινα (ίσως για λίγα λεπτά αλλά μέχρις εκεί)…. Ο προβληματισμός μου όμως είναι έντονος ….γιατί να μην αγαπήσεις πριν σε αγαπήσουν ?Οκ ….μπορεί κάποια άτομα  να μην άξιζαν ούτε ένα μέρος από αυτά που τους έδωσες …μπορεί να τα θεώρησαν αδυναμία ..(Είπαμε οι εποχές είναι δύσκολες οπότε εν μέρει δικαιολογούνται ). Αυτό  ωστόσο δεν θα πρέπει ούτε για ένα λεπτό να σε κάνει να πιστέψεις πως πρέπει να αλλάξεις ……Έκανες λάθος σε ένα πρόσωπο και αυτό με τη σειρά του σε πλήγωσε …Στο κάτω κάτω αυτό θα χάσει …. Εσύ όμως να ξέρεις ένα πράγμα κάποια στιγμή θα αγαπηθείς γιατί πολύ απλά κάποιος άνθρωπος θα δει βαθιά μέσα σου και θα θαμπωθεί από αυτό που εκπέμπεις …Μην απελπίζεσαι ..κενούς ανθρώπους θα συναντήσεις πολλούς στο δρόμο σου ..Προσπέρασέ τους αλλά πρόσεξε ..μη τους πονέσεις ..Αδιαφόρησε με αγάπη και θα είναι αυτός  ο πόνος τόσο γλυκός ‘…..Ίσως τότε καταλάβουν τι έχασαν ..ίσως πάλι και όχι …Και αυτό δε το λέω εγώ απλώς παραφράζω τα λόγια του Τζον Ντράιντεν …αυτός σίγουρα κάτι παραπάνω ξέρει …….. Τι παράδοξο ξεκίνησα να γράφω αποστασιοποιημένα και καταλήγω να ταυτιστώ ….ΌΧΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΩ …..Θα κλείσω εδώ’Μια συμβουλή όμως μη χάνετε την αγάπη που κρύβετε μέσα σας για κανέναν ..να προσπαθήσετε να τη βγάλετε προς τα έξω Αν την αξίζει αυτός στον οποίο απευθύνεστε θα την εισπράξει ..αν όχι συνεχίστε να χαμογελάτε ..ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ …..Γιατί είμαι σίγουρος ότι κάποιος άνθρωπος κάποια στιγμή θα το εισπράξει και τότε θα με θυμηθείτε ……..ΑΞΙΖΕΙ Η ΥΠΟΜΟΝΗ….ΑΞΙΖΕΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ…ΜΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΞΙΖΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΑΓΑΠΑΤΕ………
                                                 ( Η δική μου κατάθεση στην αρχική άποψη)
                                                                                                         Δ.Θ


Τετάρτη 27 Ιουλίου 2011

Περί μουσικής ο λόγος


Περί μουσικής ο λόγος 

Σε μια εποχή φτήνιας και μετριότητας γίνεται ακόμα πιο επιτακτική η ανάγκη να προσδιορίσουμε τι εστί μουσική ….. η μουσική προϋποθέτει έμπνευση ,αγάπη και ταλέντο …. Ξεκινώντας να πούμε ότι η μουσική είναι συνάρτηση του κοινωνικού γίγνεσθαι ….  Όταν κοινωνικά βιώνουμε ένα τέλμα πως μπορεί η μουσική αντικατοπτρίζει κάτι διαφορετικό? …. Αλλά όπως πάντα βρήκαμε τη λύση ….. στρεφόμαστε κατευθείαν στην φθηνοπαραγωγές  της Αμερικής …. Μα  πότε θα αποκτήσουμε άποψη ….??? .. Πόσο εύκολα ακυρώνουμε ένα καλλιτέχνη μόνο και μόνο γιατί δεν πληροί τις προϋποθέσεις του τυπά που κάνει μουσική με την εμφάνισή του  και το μόνο που το ν ενδιαφέρει είναι η εμπορικότητα?  …. Πως γίνεται να μη συγκινούμαστε από τις μουσικές των Χατζιδάκι ,Θεοδωράκη , Ξαρχάκο?  ….. πως γίνεται πάντα να ταυτιζόμαστε με τα σκουπίδια  ? Δεν αντιλέγω ότι η ξένη μουσική κουλτούρα είναι πολλές φορές σπουδαία και άξια θετικών κριτικών ….όμως ποιος φαντάζεστε ότι ακούει μια τέτοια ξένη ποιοτική δουλειά ?? ΚΑΝΕΝΑΣ ……. Όλοι θα τρέξουν να υπερασπιστούν την ξένη μουσική αλλά όχι αυτή των καταξιωμένων ερμηνευτών αλλά την άλλη …αυτή που μάθανε να ακούνε από το πρωί μέχρι το βράδυ στα κλάμπ …. Όταν τα μπιτάκια γίνονται  τρόπος ζωής τότε πως μπορούμε να μιλάμε για μουσική ??? η μουσική σταμάτησε να είναι αρμονία στις μέρες μας …..είναι κάτι άλλο …κάτι εθιστικό χωρίς νόημα ……. Και οι στίχοι κάτι αντίστοιχο …άναρθρες κραυγές χωρίς ουσία ….. κρίμα γιατί από τη μουσική θα μπορούσαμε να περάσουμε μηνύματα όμως αντί αυτού απλά πολτοποιούμε το μυαλό μας …μη αφήνοντας το εκφραστεί δημιουργικά …. Δεν θα το παίξω θεματοφύλακας γι αυτό σταματώ εδώ ……….    Δ.Θ

Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011

Σαθρότητα ... στασιμότητα .... και ελπίδα??(παράδοξος συλλογισμός)


Σαθρότητα ... στασιμότητα .... και ελπίδα??(παράδοξος συλλογισμός)
Δεν μας φταίει τίποτα και κανένας  ….. το ξερό μας το κεφάλι φταίει για όλα …  εγώ θα σχολιάσω μόνο μια παράμετρο που ποτέ μου δεν θα μπορέσω να χωνέψω …. Πώς μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον αν εμείς δεν πράττουμε??? … Αν δεν επιδιώκουμε να βγούμε μπροστά ???…. Αν δεν σταματήσουμε να μιζεριάζουμε για όλα ???….Μου πήρε καιρό να το καταλάβω αλλά τώρα είμαι σίγουρος ….  Με μια νέα γενιά που το μόνο της μέλημα είναι το πώς θα περάσει καλά? …πως θα διασκεδάσει? …που της πλασάρετε όλο αυτό το σκουπιδομάνι και το δέχεται παθητικά? ….. Ποιος θα αγωνισθεί? ….αυτοί οι άνθρωποι που κατασπαταλούν χρήμα και χρόνο για να ταχθούν με το μέρος μιας αξιολύπητης μάζας ?….μιας μάζας που τη διαμορφώνουν τα σκουπίδια των μέσων μαζικής χειραγώγησης …. Και που θα φτάσει αυτό ??  Όλα στην ώρα τους …. Αλλά σάμπως και τώρα που ήρθε η ώρα …που βγήκε ο κόσμος στην πλατεία και προσπάθησε ειρηνικά να διεκδικήσει το δίκιο του …αυτή η νέα γενιά που ήταν? …χωμένη στο διαρκές της βόλεμα … στον κλαμπίστικο κόσμο τους … στο κόσμο που πλασμένο ιδεατά τους πέρασαν από μικρούς στο κεφάλι  και που δεν τον αποστράφηκαν αλλά τον έκαναν τρόπο ζωής ….  Ε πώς να ελπίζεις για κάτι καλύτερο ..αν δεν κάνεις βήματα προόδου …αν μένεις στάσιμος …. Το είπα και το ξαναλέω η διαφοροποίηση είναι συνειδητή επιλογή ….αλλά είναι δύσκολο να το καταλάβουμε φαίνεται … γιατί ??? γιατί δεν έχουμε θέληση να προχωρήσουμε .... γιατί πιστεύουμε ότι τα σκατά στα οποία είμαστε χωμένοι είναι το καλύτερο που μπορούμε να έχουμε … ένα είδος ντυσίματος …. Μια κοψιά όλοι και όλες  ….. λες και η ομοιογένεια  της υποκουλτούρας μας ανεβάζει ως ανθρώπους …. Με ένα θρασύτατο ύφος ….μια ανάρμοστη συμπεριφορά που μπαίνει και στο πανεπιστήμιο και  καταλύει τα πάντα στο πέρασμά της …. Αυτοί είμαστε και αν δεν αλλάξουμε …γιατί θα πρέπει να ζητάμε κάτι καλύτερο από αυτό που βιώνουμε τώρα …. Οι  λίγοι πιστεύουμε ότι θα μας πάρουν στις πλάτες τους … εεε όχι αυτό που αρμόζει είναι να μείνουμε εκεί που μας αξίζει γιατί δεν έχουμε τις υποδομές για το καλύτερο …. Γιατί γίναμε έρμαιο  στα χέρια των  κατωτέρων τους οποίους θεοποιήσαμε κιόλας …..και γιατί ποτέ δεν προβληματιστήκαμε … ..ΑΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΌΜΑΣΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΉΜΑΣΤΑΝ ΕΔΩ …. Θα είχαμε δρομολογήσει τις αλλαγές από νωρίς …. Όταν θα κοιτάξουμε την καμπούρα μας ….όταν θα σταματήσουμε να είμαστε εγωιστές ….όταν θα επιδιώξουμε να είμαστε διαφορετικοί ..όταν όπως λέει και ο Coelho συνειδητοποιήσουμε ότι  σε κάθε άνθρωπο έχει δοθεί μια αρετή: η ικανότητα να επιλέγει. Και όταν δεν αφήσουμε τους άλλους να επιλέγουν για εμάς ….Μόνο τότε κάτι θα αλλάξει …. Σκεφτείτε και πράξτε ………………                                                            Δ.Θ

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Υποκριτικές (σαθρές) κοινωνίες

Υποκριτικές (σαθρές) κοινωνίες 

Δεν ήθελα να γράψω αυτό το καιρό γιατί σκεφτόμουν ότι χρειάζομαι λίγη ξεκούραση ……  αλλά με τα λύπης μου διαπιστώνω ότι τελικά πρέπει να αφήσω τον χειμαρρώδη προβληματισμό μου στις πλάτες άλλων …… Το καλοκαίρι καλά κρατεί και πέραν της ζέστης που με χτυπάει αλύπητα δεν έχω παράπονο όλα ομαλώς κυλάνε …  Μπορώ να πω ότι η ζέστη αντέχεται  ….το μόνο που δεν αντέχεται είναι αυτή η υποκρισία στα μάτια μας ….αυτή η τυπική καλοσύνη που βγάζουμε προς τα έξω χωρίς να την αισθανόμαστε μόνο και μόνο για να φανούμε καλοί στα μάτια των άλλων…. Πω πρέπει να κάνω εντατικά μαθήματα καλοσύνης γιατί δεν μου βγαίνει να προσποιηθώ το καλοκάγαθο άνθρωπο που αγαπά όλο τον κόσμο …. Τουλάχιστον ότι πιστεύω το βγάζω αμέσως στον άλλο δεν κρύβομαι πίσω από μνησίκακα χαμόγελα και τυπικό ενδιαφέρον …. Θα μου πείτε γιατί προβληματίζεσαι τόσο έντονα από τη στιγμή που εσύ πιστεύεις ότι τα έχεις καλά με τον εαυτό σου ? ίσως γιατί περιμένω την αντίστοιχη στάση από τους άλλους …. Δεν μπορεί να είμαι αρεστός σε όλους …αυτό πρέπει να το καταλάβουμε …γι αυτό ας σταματήσουμε να προσποιούμαστε και να κάνουμε συχνά την αυτοκριτική μας ….ίσως μας βοηθήσει να γίνουμε καλύτεροι  άνθρωποι … ίσως πάλι μας κάνει πιο εγωιστές ….. αν καταφέρουμε το πρώτο είμαστε σε καλό δρόμο …. Το δεύτερο οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μια υποκριτική σαθρή κοινωνία <<αγάπης και ανιδιοτέλειας >>…….  Συγνώμη αλλά θα προσπαθήσω για το πρώτο .... θα χάσω 100 υποκριτικά χαμόγελα και θα κερδίσω 10 αληθινά ….ένα προς δέκα … φαντάζει λίγο αλλά αξίζει πολλά …. Πόσο πολλά ….. θα δείξει ….                      Δ.Θ

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά - Λουκιανός Κηλαηδόνης

Μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά -  Λουκιανός Κηλαηδόνης

Φθινόπωρο 2006 η τηλεόραση πέφτει σε ένα αφιέρωμα για τον Λουκιανό Κηλαηδόνη ,και εκεί τρώω ένα φοβερό κόλλημα με τις μουσικές του σύνθετη του Κ. Έντισον …. Τραγούδια που λίγο πολύ όλοι μας έχουμε ακούσει αλλά ποτέ δεν μπήκαμε στον κόπο να αναζητήσουμε τον δημιουργό τους …. Ο Λουκιανός  του ελληνικού Woodstock ή του party στη Βουλιαγμένη έχει να επιδείξει  μια πολύ ωραία συνεργασία με τον Νίκο Γκάτσο και την Κωστούλα Μητροπούλου για την παράσταση της οποίας θα γράψει μουσική  …. Ο Μανώλης Μητσιάς δίνει την δική του χροιά στις μουσικές του Λουκιανού και έτσι κυκλοφορεί η Πόλη μας …. 2008 αγοράζω το live δίσκο του Λ .Κηλαηδόνη στον οποίο έδωσε τον τίτλο Μ’ αγιόκλημα και γιασεμιά ,στίχος από τα θερινά σινεμά ….στο δίσκο τραγουδούν και ο Δώρος Δημοσθένους με την Ηρώ Σαία … το Ωδείο Ηρώδου Αττικού ασφυκτιά και ο αιώνιος νέος ανεβαίνει στη σκηνή για να κάνει αυτό που πραγματικά ξέρει καλά …. Να ταξιδεύει με τις μουσικές του …. (Ας με συγχωρέσετε δεν είμαι ούτε μουσικός παραγωγός ούτε ειδήμων σχετικά με τη μουσική απλώς γράφω γιατί τυγχάνει να είμαι από αυτούς που άκουσαν πολλές ώρες το δίσκο )                                                                                                                                 Δ.Θ


Στίχοι τραγουδιών :
Και μονάχα εγώ του πατέρα μου γιος
είμαι πια ένας αστός
είμαι πια καθεστώς (Γ. Νεγρεπόντης)

Μου ' παν θα βγεις απ 'τη δουλειά σου
αν πας με την αριστερά
τα ζύγισα έτσι και αλλιώς
κι είπα πως είμαι δεξιός (Γ. Νεγρεπόντης)

Μαχαίρι κάρφωσαν στη πλάτη του μικρό
κι ήτανε μέρα μεσημέρι στην πλατεία
αποβραδίς τον είχαν κάνει αρχηγό
κι αυτός ρωτούσε αν θα τον γράψει η ιστορία (Κωστούλα Μητροπούλου)

Σημαδεμένη και προδομένη
έμεινε πάντα η δική μας η γενιά.
Μας βρήκαν μπόρες, δύσκολες ώρες
κι ούτε λυχνάρι,
ούτε φως στη σκοτεινιά. (Νίκος Γκάτσος)

Τετάρτη 6 Ιουλίου 2011

Πάολο Κοέλιο - Paulo Coelho (Αφιέρωμα)



 Πάολο Κοέλιο - Paulo Coelho (Αφιέρωμα)

Εν μέρει για να εξακριβώσω μια εποχή όπως λέει και ο Κ.Π.Καβάφης οφείλω να ανατρέξω σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης και να ανασύρω ότι θεωρώ εγώ ότι πρέπει να με βάλει σε μια συλλογιστική διαδικασία ….. το πρώτο πράγμα που έπεσε μπροστά μου ήταν ένας αλχημιστής …. Το δεύτερο το ημερολόγιο ενός μάγου  και όπως έγινε σαφές έπεσα με τα μούτρα στον Paulo Coelho… το έχω πει πολλές φορές και θα το επαναλαμβάνω συνέχεια … διαβάζω λογοτεχνία ,θέτω τους δικούς μου προβληματισμούς ,σκέφτομαι ώρες και προσπαθώ να αφουγκραστώ καταστάσεις όχι γιατί πιστεύω πως είναι μια <<υποχρέωση >> την οποία πρέπει να επιτελέσω για να γίνω καλύτερος ..αλλά μια αέναη προσπάθεια να δω εκτενώς  τα στοιχεία που δομούν τη σύγχρονη κοινωνία …τον τρόπο με τον οποίο σκέφτονται (και αν ) οι άνθρωποι και να δώσω όπου μπορώ και στο βαθμό που μου επιτρέπεται τη δική μου άποψη πάνω στα θέματα …. Δεν διεκδικώ τίποτα απλώς σκέφτομαι και γράφω (κυρίως σκέφτομαι )…  Λοιπόν το θέμα είναι ο Coelho γι αυτό σας αφήνω με προκείμενες από το έργο του και με την πεποίθηση ότι θα μπείτε στον κόπο να σκεφτείτε …να σκεφτείτε τι αξίζει …..και τι  προσπάθεια θέλει για να αποκτηθεί αυτό που αξίζει …                           Δ.Θ
                                            


Paulo Coelho :


                                                                 *
Τα μόνα σφάλματα που θεωρούνται σοβαρά είναι τα εξής: να μη σέβεσαι τα δικαιώματα του άλλου, να παραλύεις από τον φόβο, να αισθάνεσαι ένοχος, να νομίζεις ότι δεν αξίζεις ό,τι καλό και κακό σου συμβαίνει στη ζωή και να είσαι δειλός. Να αγαπούμε τους εχθρούς μας, αλλά να μην κάνουμε συμμαχίες μαζί τους. Βρίσκονται στον δρόμο μας για να δοκιμάσουν το σπαθί μας και αξίζουν τον σεβασμό της μάχης μας. Εμείς να διαλέγουμε τους εχθρούς μας και όχι αντίστροφα. 
                                                                                      *
Σε κάθε άνθρωπο έχουν δοθεί δύο ποιότητες: η δύναμη και το ταλέντο. Η δύναμη τον οδηγεί να συναντήσει το πεπρωμένο του, το ταλέντο του τον υποχρεώνει να μοιραστεί με τους άλλους τα καλά του στοιχεία. Ο καθένας πρέπει να γνωρίζει πότε να χρησιμοποιεί το ένα και πότε το άλλο. 
                                                                                     *
Σε κάθε άνθρωπο έχει δοθεί μια αρετή: η ικανότητα να επιλέγει. Για όποιον δεν χρησιμοποιεί αυτή την αρετή, μετατρέπεται σε κατάρα - και οι άλλοι θα επιλέγουν πάντα για λογαριασμό του.
                                                                                    *
Όλοι οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί. Και θα πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν για να παραμείνουν έτσι.
                                                                                   *
Ο κάθε άνθρωπος πάνω στη γη έχει ένα θησαυρό που τον περιμένει.
Όταν έχουμε τους μεγάλους θησαυρούς μπροστά μας δεν το παίρνουμε είδηση.
Η ευλογία που δεν είναι καλοδεχούμενη μετατρέπεται σε κατάρα.(Ο Αλχημιστής)
                                                             *
Είναι ανώφελο να μιλάς γι αγάπη, γιατί η αγάπη έχει τη δική της γλώσσα και μιλάει από μόνη της.
Η αγάπη δε θέτει πολλά ερωτήματα, γιατί αν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε, αρχίζουμε και να φοβόμαστε.
Ίσως είναι ο φόβος να σε περιφρονήσουν, να μη γίνεις αποδεκτός, ο φόβος μήπως σπάσει η μαγεία.
Μπορεί να φαίνεται γελοίο, αλλά έτσι είναι. Γι αυτό δεν κάνουμε ερωτήσεις αλλά ενεργούμε.

Καμιά μέρα δεν είναι όμοια με την άλλη. Κάθε πρωί έχει το ξεχωριστό του θαύμα, τη μαγική στιγμή του, όπου οι γέρικοι κόσμοι καταρρέουν και ξεπροβάλλουν καινούριοι αστερισμοί! (Στις όχθες του ποταμού Πιέδρα κάθισα και έκλαψα)
                                                          *
Η αναζήτηση της ευτυχίας είναι προσωπική και δεν υπάρχει πρότυπο για να το μεταφέρεις στους άλλους.
Μια απειλή δεν μπορεί να προκαλέσει τίποτα αν δεν γίνει αποδεκτή.
Ο δρόμος του προσκυνήματος είναι ο δρόμος των κοινών ανθρώπων.
Το να διδάσκεις είναι να δείχνεις αυτό που είναι δυνατό.
Το να μαθαίνεις είναι να το κάνεις δυνατό για τον εαυτό σου.
Το δεύτερο σύμπτωμα του θανάτου μας είναι οι βεβαιότητές μας.
Δεν πρέπει να ξεχνάς πως και η επίθεση και η φυγή αποτελούν μέρος της μάχης. Αυτό που δε βοηθάει είναι το να στέκεις παραλυμένος από το φόβο.
Ένας εχθρός αντιπροσωπεύει πάντα την αδύναμη πλευρά μας, που μπορεί να είναι ο φόβος του φυσικού πόνου αλλά και η πρόωρη αίσθηση της νίκης ή η επιθυμία να εγκαταλείψουμε τη μάχη, λέγοντας πως δεν αξίζει τον κόπο. (Το ημερολόγιο ενός μάγου)
                                                   *
Μόνο οι δειλοί κρύβονται πίσω απ’ τη σιωπή.
Όποιος αγαπάει περιμένοντας ανταμοιβή χάνει τον καιρό του .
Όταν θέλεις κάτι πολύ,όλο το σύμπαν συνομωτεί να το αποκτήσεις. *****
         
                                                  *

(Επιτρέψτε μου να συμφωνήσω με τον τίτλο ενός θεατρικού ...«Αυτός ο αλήτης ο Κοέλιο έχει πάρει πολύ κόσμο στον λαιμό του…» Και να πω ....ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ ...)
 **** αν έπρεπε να διαλέξω κάποια απο τα αποφθέγματα του Κοέλιο σίγουρα αυτά θα ήταν