Ντίνος Χριστιανόπουλος II
Μικρά ποιήματα
ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἀφηρημένα οὐσιαστικὰ
πειράζει νὰ ἑξαιρέσουμε τὴ μοναξιά;
ἀφαίρεσε τὴ νύχτα ἀπ᾿ τὰ μάτια σου –
πῶς νὰ παλέψω μόνος με τοὺς δυό σας;
καὶ τί δὲν κάνατε γιὰ νὰ μὲ θάψετε
ὅμως ξεχάσατε πὼς ἤμουν σπόρος
μιὰ γυναῖκα στὸ δρόμο
μαλώνει τὸ παιδάκι της
«δε θὰ πᾶμε στὸ σπίτι;
θὰ σὲ κρεμάσω ἀνάποδα»
γύρισα κι εἶδα τὸ μικρό:
ἤτανε κιόλας κρεμασμένο
Η αλήθεια είναι ότι προ μηνών είχε γίνει μια μικρή αναφορά στον Ποιητή της Θεσσαλονίκης Ντίνο Χριστιανόπουλο .... Η αναφορά είχε γίνει ως φόρος τιμής στο ποίημα του ΕΝΑΝΤΙΟΝ ..... Με αφορμή την πρόσφατη ανακήρυξη του σε επίτιμο διδάκτορα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης θα παραθέσω μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του στην Δημοσιογράφο της ΕΡΤ Β. Φλέσσα .. (Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης, απ΄ όπου και αν προέρχεται....Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου. Βραβεύω σημαίνει αναγνωρίζω την αξία κάποιου κατώτερου μου - και κάποτε πρέπει να απαλλαγούμε από την συγκατάβαση των μεγάλων. Παίρνω βραβείο σημαίνει παραδέχομαι πνευματικά αφεντικά - και κάποτε πρέπει να διώξουμε τα αφεντικά από την ζωή μας... )
Πάντως το ΑΠΘ μόνο αναγνώριση κατωτερότητας δεν θεώρησε αυτή τη βράβευση ... αυτό παρενθετικά .... για όσους έχουν ενστάσεις με αυτή τη βράβευση .... και επειδή το Youtube από όπου παίρνω τα λινκς της συνέντευξης έχει γεμίσει από άξεστους αθυρόστομους Νεάντερνταλ ...θα έλεγα απλά να κοιτάξουμε την καμπούρα μας και να μην ασχολούμαστε με ανθρώπους που όλο και κάτι έχουν προσφέρει ..... Δ.Θ
| ΤΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΩ ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΣΑΣ Τί νὰ τὰ κάνω τὰ τραγούδια σας ποτὲ δὲ λένε τὴν ἀλήθεια ὁ κόσμος ὑποφέρει καὶ πονᾷ κι ἐσεῖς τὰ ἴδια παραμύθια Τί νὰ τὰ κάνω τὰ τραγούδια σας εἶναι πολὺ ζαχαρωμένα ταιριάζουν σὲ σοκολατόπαιδα μὰ δὲ ταιριάζουνε γιὰ μένα |
Ποιήματα ἔκδ. Διαγώνιος, Θεσσαλονίκη, 1992 |
Μικρά ποιήματα
ἀπ᾿ ὅλα τὰ ἀφηρημένα οὐσιαστικὰ
πειράζει νὰ ἑξαιρέσουμε τὴ μοναξιά;
ἀφαίρεσε τὴ νύχτα ἀπ᾿ τὰ μάτια σου –
πῶς νὰ παλέψω μόνος με τοὺς δυό σας;
καὶ τί δὲν κάνατε γιὰ νὰ μὲ θάψετε
ὅμως ξεχάσατε πὼς ἤμουν σπόρος
μιὰ γυναῖκα στὸ δρόμο
μαλώνει τὸ παιδάκι της
«δε θὰ πᾶμε στὸ σπίτι;
θὰ σὲ κρεμάσω ἀνάποδα»
γύρισα κι εἶδα τὸ μικρό:
ἤτανε κιόλας κρεμασμένο
Μου αρέσει πολύ. Δεν τον είχα ξανακούσει! Πρώτη φορά διαβάζω ποιήματα του. Μου αρέσε πολύ το " Τι να τα κάνω τα τραγούδια σας" ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!! Όσο για αυτά που είπε για τα βραβεία δεν ξέρω... από τη μία καταλαβαίνω την άποψη του από την άλλη ποτέ δεν το είχα σκεφτεί έτσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι καλά που ύπαρχεις και συ Διαμαντή και μαθαίνουμε για πρόσωπα της χώρας μας(και όχι μόνο) που αξίζει να ακουστούν. Σε κάθε ανάρτηση μαθαίνω , ακούω , διαβάζω κάτι καινούργιο. Σε ευχαριστώ :)
Να έχεις μια όμορφη μέρα!
Sleepless :
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν δεις είχε γίνει άλλη μια αναφορά για τον Ντίνο Χριστιανόπουλο .... το ποίημα που σου άρεσε έχει μελοποιηθεί από το Διονύση Σαββόπουλο ...πολύ ωραίο στο άκουσμα .... σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια .. δεν μου αρέσει να μιλάω ηθικοπλαστικά αλλά αν έμαθες κάτι από το ιστολόγιό μου είμαι πολύ χαρούμενος ..... :)