Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Όλα αλλάζουν - Ευσταθία

Όλα αλλάζουν - Ευσταθία 

 

Νόμιζα πως είχα βρει της ευτυχίας τη συνταγή
γιατί ήμουνα τ΄ομολογώ περήφανη πολύ
είχα βρει σπίτι σύζυγο δουλειά στρωμένη
κι ένα τζιπ στα πεζοδρόμια να ανεβαίνει
Είχα κάνει τη δεξίωση του γάμου σ΄ένα κτήμα
μα δε το΄χα καταλάβει ότι ήμουνα το θύμα

Όλα όλα αλλάζουνε και τίποτα δε μένει
δεν κολλάω σε μία σχέση τελειωμένη
θα κοιτάξω το δικό μου το καλό
Τώρα πώς μου φαίνονται τα πάθη μου αστεία
ότι πέρασα δεν έχει σημασία
γιατί έμαθα και ξέρω ν΄αγαπώ

Θυμάμαι που έκλαιγα χτυπιόμουνα πολύ
και έλεγα πώς είναι δυνατόν αυτό να μου συμβεί
νόμιζα το κέρατο μια συμφορά μεγάλη
που δε θα φορεθεί σε μένα μα σε κάποια άλλη
Τα γεγονότα πέρασαν και να΄μαι ζωντανή
ωραία φρέσκια και προπάντων δυνατή
κι αφού λοιπόν ξελάφρωσα απ΄όλους τους καημούς
καλά είμαι και χαίρομαι να τραγουδάω στο ντους

Όλα όλα αλλάζουνε και τίποτα δε μένει
δεν κολλάω σε μία σχέση τελειωμένη
θα κοιτάξω το δικό μου το καλό
Τώρα πώς μου φαίνονται τα πάθη μου αστεία
ότι πέρασα δεν έχει σημασία
γιατί έμαθα και ξέρω ν΄αγαπώ

Όλα όλα αλλάζουνε και τίποτα δε μένει
(Όλα αλλάζουνε και τίποτα δε μένει)
δεν κολλάω σε μία σχέση τελειωμένη
θα κοιτάξω το δικό μου το καλό
(θα κοιτάξω το δικό μου το καλό)
Τώρα πώς μου φαίνονται τα πάθη μου αστεία
ότι πέρασα δεν έχει σημασία
γιατί έμαθα και ξέρω ν΄αγαπώ
(γιατί έμαθα και ξέρω ν΄αγαπώ
γιατί έμαθα και ξέρω ν΄αγαπώ)

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Ποτέ - Μανώλης Μητσιάς

Ποτέ - Μανώλης Μητσιάς
Ποτέ τόσες νύχτες για σένα
Ποτέ τόσο εσύ πουθενά
Κι εκεί που σε παίρνω για ψέμα
Στο αίμα μου μπαίνεις ξανά
Κι εγώ που χρόνια ζω για σένα

Ποτέ δε θα μπω σ' άλλο σώμα
Ποτέ κι ας γυρνώ σαν σκιά
Ποτέ κι ας μοιράζομαι ακόμα
στο πριν, στο ποτέ στο μετά

Ποτέ

Ποτέ τόσες νύχτες για νύχτες
Ποτέ τέτοιο τέλος φωτιά
Κι εκεί που κοιμόσουν και μ' είχες
Καπνός από στάχτη παλιά
Κι εγώ που χρόνια ζω λες κι ήρθες

Ποτέ δε θα μπω σ' άλλο σώμα
Ποτέ κι ας γυρνώ σαν σκιά
Ποτέ κι ας μοιράζομαι ακόμα
Στο πριν, στο ποτέ, στο μετά...

Ποτέ

Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Η θεά - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Η θεά - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας 

(Τόσα χρόνια πριν ...μα πόσο επίκαιρο ... όλα για την εικόνα και περιεχόμενο μηδέν …αυτό είναι το  life style …)


Σε κοιτώ στη σκηνή
να καμώνεσαι τάχα
ότι έχεις φωνή
αθεράπευτη βλάχα
Μάγισσά μου κακιά
σου τελειώνουν τα ξόρκια
κι ο γιατρός συνιστά
ελαφρά επιδόρπια

Έλα να πάμε διακοπές στην Ταϋλάνδη και στην Κίνα
σε Τάι - τσι θεραπευτές, θα σ' έχω κάνει σ' ένα μήνα
σαν την Μαντόνα να κοιτάς όλες τις κάμερες στα μάτια
με θλίψη να χαμογελάς και να τις στέλνεις στα κομμάτια

Κι όπου υπάρχουν ασθενείς, θα διοργανώνεις επιδείξεις
για λόγους φιλανθρωπικούς πρέπει εγκάρδια να δείξεις
Να αποφεύγεις τα σκληρά, να μην κολλάς στους μπιλντεράδες
να διοργανώνεις ρεσιτάλ για μετανάστες και φυγάδες

Μέχρι να γίνεις η Θεά που ονειρευόσουνα παιδούλα
να βάλεις σ' όλους τα γυαλιά,ώ εσύ αγία των φτωχών
η πιο ακριβοπληρωμένη τσούλα

Δεν σου παν τα ντε-πιες
που σου φτιάχνει ο Ασλάνης
και πετάς αστραπές
και ζητάς να πεθάνεις
Μες στη ψεύτρα ζωή
ποιος σου στάθηκε τάχα
όσα ξέρεις εσύ
κι ο γκουρού σου μονάχα

Έλα να πάμε διακοπές, να πάμε στο Δαλάι Λάμα
άμα σε δει κι αυτός να κλαις, ίσως του κόψει κανα θαύμα
Κι όταν γυρίσουμε να δεις, θα χεις για όλα μετανιώσει
κι ένα τεκνό της προκοπής θα βρούμε να σε επιδιορθώσει
Ανώτερη κοινωνικά, με συγκατάβαση θα δίνεις
πρες κόνφερανς στα σπαστικά, σύμβολο θα σαι της ειρήνης
σαν την Μαντόνα θα κοιτάς όλες τις κάμερες στα μάτια
με θλίψη θα χαμογελάς και θα τις στέλνεις στα κομμάτια

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

The Music Never Stopped - Η μουσική δεν σταματά ποτέ

The Music Never Stopped - Η μουσική δεν σταματά ποτέ

Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι ξαναβρίσκει μετά από 20 χρόνια τον γιο του.
Μόνο που ο γιος τους έχει πια εγκεφαλική βλάβη στο τομέα μνήμης του εγκεφάλου του.
Με τη βοήθεια μιας μουσικοθεραπεύτριας και των αγαπημένων του ροκ συγκροτημάτων ο Γκάμπριελ θα αρχίσει να θυμάται κάποιες λεπτομέρειες από τη ζωή του κάθε φορά που ακούει τα αγαπημένα του κομμάτια.
Γιατί, για κάποιους ανθρώπους, η μουσική δε σταματά ποτέ να παίζει...


Όταν αφιερώνεις χρόνο για να δεις κάτι τέτοιο..τότε καταλαβαίνεις τι πραγματικά αξίζει στη ζωή ... (Ελπίζω να σας αρέσει όσο άρεσε σε μένα )

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Ἀνθολογία τῆς Οἰκονομίας

Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα, τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά ‘χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά ‘χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;
Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν
ονείρατα, ελπίδες και σκοποί,
οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν
δεν ξέρομε τί λέγεται ντροπή.
Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι,
κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.
Κι από προσπάππου κι από παππού
συγχρόνως μπούφος και αλεπού.
Θέλει ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο-
να παριστάνει τον ευρωπαίο.
Στα δυό φορώντας τα πόδια που ‘χει
στο ‘να λουστρίνι, στ’ άλλο τσαρούχι.
Σουλούπι, μπόϊ, μικρομεσαίο,
ύφος του γόη, ψευτομοιραίο.
Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης,
λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.
Και ψωμοτύρι και για καφέ
το «δε βαρυέσαι» κι «ωχ αδερφέ».
Ωσάν πολίτης, σκυφτός ραγιάς
σαν πιάσει πόστο: δερβέναγάς.
Δυστυχία σου, Ελλάς,
με τα τέκνα που γεννάς!
Ώ Ελλάς, ηρώων χώρα,
τί γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

Σάββατο 17 Μαρτίου 2012

Στο καφέ του χαμένου κόσμου

Στο καφέ του χαμένου κόσμου


Στο καφέ του χαμένου κόσμου
Στο καφέ της ξεγνοιασιάς
Επιστρέφω εκεί
Μέρα αδιέξοδη σκληρή
Λέω τι ζητάς? που πας?
Πέρασε ο καιρός
Μα ήμουνα τρελά τυχερός
La patronne m'a reconnu
malgré mon costume de notable
Et comme si elle m'avait attendu
Elle m'avait gardé la même table

Στο καφέ της ξεγνοιασιάς
Παλιά γεμάτη τσέπη
Γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια
Του κόσμου τα πρέπει τα θέλω τα μη
Au café du temps perdu,
j'allais retrouver la bande
Et les promesses en sarabande
d'un avenir non avenu

Η ψυχή μου έμεινε εκεί
Στις μέρες τις χαράς
Πολυτέλεια ζωή γιορτινή
Mais la vie bien entendu n'a pas supporté
Que j'ignore les sentiers battus
Alors à la place du cœur
elle m'a greffé une calculette
Et ce soir avec les rêveurs
nous allons chanter à tue-tête

Στο καφέ της ξεγνοιασιάς
Παλιά γεμάτη τσέπη
Γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια
Του κόσμου τα πρέπει τα θέλω τα μη
Au café du temps perdu,
j'allais retrouver la bande
Qui vous requinquait sur demande
Chaqu' fois qu'on n'y croyait plus

Au café du temps perdu,
j'allais retrouver la bande

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Κόκκινα Φανάρια (Στον Πειραιά) - Σταύρος Ξαρχάκος


Στίβεν Κινγκ (αφιέρωμα)

Στίβεν Κινγκ  (αφιέρωμα)

Βιογραφικό:  Ο Στίβεν Κινγκ (Stephen King) είναι γεννημένος στις 21 Σεπτεμβρίου του 1947 .Έζησε και μεγάλωσε το Μέιν (πολλές για να μην πω οι περισσότερες ταινίες του εκτυλίσσονται εκεί ) ,είναι  ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ου αιώνα βασισμένος πάντα σε ένα σκοτεινό και μυστηριακό τοπίο που κάνει τα θρίλερ που γράφει κυριολεκτικά να σου κόβουν την ανάσα (παρά ταύτα να πω ότι έχει δώσει βιβλία με μια πολύ ζεστή απόχρωση που στοχεύουν στην αγάπη ,την αφοσίωση και την ηθική βιβλία όπως η τελευταία έξοδος ή ακόμα και η νουβέλα Καρδιές στην Ατλαντίδα ) .Το 1974 δουλεύοντας ακόμα ως καθηγητής αγγλικών σε γυμνάσιο γράφει το Κάρι ,το πρώτο του μυθιστόρημα ,το οποίο πετά στα σκουπίδια θεωρώντας το απαίσιο ..το βιβλίο θα μαζέψει από τα σκουπίδια η γυναίκα του και θα τον πείσει να βρουν εκδότη ..Πράγματι η γυναίκα του είχε δίκαιο ..Από εκεί και πέρα θα καθιερωθεί ως ο  βασιλείας του τρόμου ..τα βιβλία του (πολλά από αυτά best seller) πραγματικά αγγίζουν και τον πιο δύσπιστο αναγνώστη και το όνομα του καθιερώνεται .’Έχει γράψει επίσης με τα ψευδώνυμα Τζον Σουΐθεν (John Swithen) και Ρίτσαρντ Μπάχμαν (Richard Bachman). Έχει εκδώσει περισσότερα από 40 μυθιστορήματα και 200 διηγήματα δίνοντας  μας τα ερεθίσματα για να φτιάξουμε το φανταστικό πλαίσιο των κειμένων του . Έχει επανειλημμένα αποσπάσει το Διεθνές Βραβείο Φαντασίας, τα βραβεία Bram Stoker, O. Henry, Nebula και άλλα πολλά, ενώ τιμήθηκε από την Ένωση Συγγραφέων Τρόμου για το συνολικό του έργο.

Αυτά είναι τα βιβλία που εγώ έχω διαβάσει από τον Στίβεν Κινγκ
1978 The Stand
1983 Christine
1983 Pet Sematary
1987 Misery
1989 Dolan's Cadillac
1999 Hearts in Atlantis

2009 Under The Dome   

 
Έχω ακούσει για τον Stephen King μέχρι ότι αυτός ήταν ο δολοφόνος του Τζων Λένον.
Των ανθρώπων οι γλώσσες δεν έχουν φραγμό.
Εν πάση περιπτώσει, θα αποπειραθώ να κρίνω αυτόν τον μεγάλο της γραφής, εφ’ όσον στα έργα του συγκαταλέγονται δεκάδες μυθιστορήματα εκ των οποίων πολλά έχουν γίνει ταινίες για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, όπως Λάμψη και Μίζερι, και οι υποψήφιες για Όσκαρ Έκρηξη οργής (Κάρι), Στάσου πλάι μου, Ρίτα Χέιγουορθ: η τελευταία έξοδος, και το ανυπέρβλητο Πράσινο Μίλι.
Και να μην ξεχάσω τα βιβλία του Κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Επιλογή και Bell

Όπως λέει και ο ίδιος ....

4 Κανόνες Επιτυχίας είναι:

1) Ποτέ μη δανείζεσαι περισσότερα από τον δείκτη νοημοσύνης σου πολλαπλασιασμένο επί εκατό.

2) Ποτέ μην δανείζεσαι από κάποιον που σε προσφωνεί με το μικρό σου όνομα από την πρώτη σας συνάντηση.

3) Ποτέ μην πίνεις αλκοόλ όσο ο ήλιος είναι ακόμα ψηλά.

4) Ποτέ μην συνεταιρίζεσαι κάποιον που δε θα ήθελες και να τον αγκαλιάσεις γυμνό πάνω σ'ένα στρώμα νερού. 

Δευτέρα 5 Μαρτίου 2012

Μανώλης Ρασούλης – Ένας χρόνος μετά (αφιέρωμα)


Μανώλης Ρασούλης – Ένας χρόνος μετά (αφιέρωμα)

Μικρό αφιέρωμα στον Μανώλη Ρασούλη που σήμερα κλείνει ένας χρόνος από τον πρόωρο θάνατό του  … Μερικά τραγούδια του Μανώλη ερμηνευμένα από τον ίδιο … καθώς επίσης και το Τίποτα δεν πάει χαμένο  στο οποίο ακούγεται και ο Μάνος Λοΐζος .. Παραθέτω και το περσινό αφιέρωμα για όποιον ενδιαφέρεται  …(  http://apopseiskaithemata.blogspot.com/2011/07/28-1945-5-2011.html)
 Ο Ρασούλης ερμηνεύει :
( πάιζεις με όλους και με όλα )

(Στου Ρέντη έπεσε βροχή ,στην πιο σωστή μας εποχή
Κι από εκείνη εκεί τη μπόρα ,εξεπλύθη όλη χώρα)

 (Κι όμως να που δεν ξέρω- ποιος εγώ, κι υποφέρω
νιώσε με, σώσε με -κι ό,τι θες σ το προσφέρω.)

 Σχεδόν πενήντα χρόνια
βάσανα και διωγμοί,
τώρα στη μαύρη αρρώστια
ανάξια πλερωμή.
Το δίκιο του αγώνα
πολλά σου στέρησε,
μα η ζωή λεχώνα
ελπίδες γέννησε.

Τίποτα δεν πάει χαμένο
στη χαμένη σου ζωή,
τ' όνειρό σου ανασταίνω
και το κάθε σου "γιατί".

Ποτέ δε λες η μοίρα
πως σε αδίκησε,
μα μόνο η Ιστορία
αλλιώς σου μίλησε.
Σκυφτός στα καφενεία,
στους δρόμους σκεφτικός,
μα χθες μες στην πορεία
περνούσες γελαστός.
 Με φουρτουνιάζει ο έρωτας
Φοβάμαι μη βουλιάξω
Στης αγκαλιάς σου το βυθό
Παντοτινά ν' αράξω.

Γίνε βαρκού- βαρκούλα να σωθώ
Νησάκι για ν' ανέβω
Και Ροβινσώνας να γενώ
Την πλάση ν' αγναντεύω...

Με φουρτουνιάζει ο έρωτας
Και το μουράγιο σπάει
Οι γλάροι πέταξαν μακριά
Το ψάρι θα με φάει.
(Όλα πουλιόνται κι όλα αγοράζονται
Λαοί χτυπιόνται και οι σαύρες λιάζονται)


Υπέφερες για τα κακώς κείμενα αυτής της Πατρίδας
και αυτού του Κόσμου, όσο κανένας άλλος. 

(η τελευταία φράση ανήκει στην ιστοσελίδα του )
 

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Τραγουδάκια για την Παρασκευή

Τραγουδάκια για την Παρασκευή

Ταξί - Κώστας Μακεδόνας
Πάτωμα - Σταμάτης Κραουνάκης
Σε στυλ να μην ξεχνιόμαστε - Λαυρέντης Μαχαιρίτσας


Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Σκυλίσια μέρα - Μίλτος Πασχαλίδης

Σκυλίσια μέρα - Μίλτος Πασχαλίδης 

Είναι όλα πάλι τόσο μπερδεμένα
και δε μπορώ να βρω πού έχω φταίξει,
με τρώνε στόματ' ανοιχτά και πεινασμένα,
σα να με σφίγγει μια θηλιά που έχω πλέξει.

Απ' το πρωί τα νιώθω όλα να στραβώνουν
και λέω πως δε μπορεί, πως κάτι θα ισιώσει,
δε γίνετ' όλα στο μυαλό μου να μαλώνουν,
θα με παιδέψει, αλλά κάπου θα τελειώσει.

Κλείνω τα μάτια και η θάλασσα είναι άδεια,
τα καλοκαίρια μόνο ήξερα να ζω.
Τόσα φιλιά, τόσα νησιά, τόσα καράβια,
πού είναι τώρα που τα θέλω να πιαστώ.

Πέρασ' η μέρα και δεν ξέρω πού έχω φτάσει,
σα να με ρίξανε αλλού, σε ξένο τόπο,
δεν ξέρω τ' είναι αλλά θέλω να περάσει,
δεν ξέρω τί, δεν ξέρω πώς, βρες έναν τρόπο.

Κλείνω τα μάτια και η θάλασσα είναι άδεια,
τα καλοκαίρια μόνο ήξερα να ζω.
Τόσα φιλιά, τόσα νησιά, τόσα καράβια,
πού είναι τώρα που τα θέλω να πιαστώ. 


Lucio Dalla (March 4,1943-March 1, 2012) - R.i.p


Μια μεγάλη φωνή σίγησε για πάντα σήμερα το πρωί ..... ο Lucio Dalla ο τραγουδιστής του Caruso πέθανε από καρδιακό επεισόδιο σήμερα το πρωί στην Ελβετία ....Το Ιταλικό τραγούδι έχασε ένα πολύ μεγάλο μουσουργό …
(O Luciano Pavarotti τραγουδά το Caruso του Lucio Dalla ) 
(o Μάριος Φραγκούλης ερμηνεύει το Caruso από το live δίσκο Music of the night του 2005 στο   Ηρώδειο )
( η Lara Fabian τραγουδά το Caruso )
(o Andrea Bocelli τραγουδά το Caruso )
(Η καλύτερη ερμηνεία όλων ...από τον ίδιο το lucio Dalla ..εμρηνεία με ψυχή και πάθος )

Potenza della lirica dove ogni dramma h un falso
che con un po' di trucco e con la mimica puoi diventare un altro
ma due occhi che ti guardano cosl vicini e veri
ti fan scordare le parole confondono i pensieri
cosl diventa tutto piccolo anche le notti l` in America
ti volti e vedi la tua vita come la scia di un'elica

ma sl h la vita che finisce ma lui non ci pensr poi tanto
anzi si sentiva gi` felice e ricomincir il suo canto.

Αλλά δυο μάτια που σε κοιτάν τόσο κοντά και αληθινά
σε κάνουν να ξεχνάς τα λόγια συγχέουνε τις σκέψεις
έτσι καθετί γίνεται ασήμαντο ακόμη κι οι νύχτες εκεί στην Αμερική
γυρνάς και βλέπεις τη ζωή σου σαν τ απόνερα μιας προπέλας
μα ναι είν' η ζωή που τελειώνει μα δεν το σκέφτηκε πιο πολύ
τουναντίον ένιωθε ευτυχισμένος πια και ξανάρχισε το τραγούδι του

Te voglio bene assaie
ma tanto tanto bene sai
h una catena ormai
che scioglie il sangue dint'e vene sai

Σε αγαπώ πάρα πολύ
μα τόσο τόσο πολύ ξέρεις
είναι μια αλυσίδα τώρα πια
που λιώνει το αίμα μέσ' στις φλέβες, ξέρεις