Παρασκευή 20 Ιουλίου 2012

Το γραψαρχιδιστάν .... Μανώλης Ρασούλης (λίγο αλλαγμένο)


Όμως ας μη τα μηδενίζουμε όλα.
Θα μπορούσαμε να πούμε συμβιβαστικά: συγχώρεσε τον, δεν ξέρει τι κάνει. Αγνοεί η δεξιά του τι ποιεί η αριστερά του.Κι όμως ο καριόλης είναι καριόλης.
Έκ γενετής; Μπορεί.
Πολλοί καριόληδες γεννούν την καριολαρία.
Η οποία κάνει μετάσταση παντού. Το ΄χα πεί: αυτή η λογική θα καταστρέψει τη χώρα. Την Ευρώπη. Τον πλανήτη.
Ήδη φαίνονται τ΄αποτελέσματα. Και τ΄αποτέλεσμα μετράει. Καταβρόχθισε το μέτρο.
Σαν όν δε μετράει.Κι έγινε μάζα.Κι έγινε μπάζα. Χειρότερα κι απο την Αϊτή. Πλάκωσε τους αθώους κάτω απ΄ τα ερείπια. Κατάστρεψε την προλεταριακή κουλτούρα, κατάστρεψε την αστική κουλτούρα. Έβγαλε εσαεί τους όρχεις του όξω προς κοινή θέα. Απο βαθειά εκδίκηση. Γιατί μικρός ήταν φτωχός.Και τώρα βρέθηκε με καταθέσεις. Ο γαμάω.
                                           *
Ο τίτλος δεν εννοεί: θάνατος στον καριόλη.
Στη λογική του καριόλη .Αυτό είναι ο χειρότερος θάνατος για τον καριόλη.
Ήσυχα κοιμάται η πόλη
Κι όμως αλυχτά η λογική του καριόλη ....
                                           *
Εν κατακλείδι - αν και το θέμα (ανάθεμα) χρίζει διατριβών και κειμένων- αν θέλουμε να μιλήσουμε για ζωή, να αναστήσουμε τη ζωή ας φωνάξουμε με ψυχή (βαθιά και ρηχά) και φωνή: Θάνατος στη λογική του καριόλη.
Θάνατος.

7 σχόλια:

  1. Κατ' αρχάς υπέροχο τραγούδι! Πολύ ενδιαφέρον κ το κείμενο. Έχω ίσως μία διαφορετική οπτική όσον αφορά τις αρχικές του απόψεις, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία. :-) Έχω όμως και μια απορία... Στη φράση "σαν ον δε μετράει" πού ακριβώς αναφέρεται; Ρωτάω επειδή από όσο κατάλαβα είναι αποσπάσματα και δε θέλω να βγάλω λανθασμένο συμπέρασμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήρθε και ο Εφραιμάκος,
      ένας άγιος ανθρωπάκος
      τη κουρσάρα του ιππεύει
      κι όλους τους χοντρομπερδεύει

      Ωχ, ωχ, ωχ τι γίνεται,
      παράβρασε και χύνεται,
      μες στην εθνική μας μούρλα
      ζάμαν φου κι απάνω τούρλα,
      ζάμαν φου κι απάνω τούρλα
      μες στην εθνική μας μούρλα .. δύο στίχοι του Μανώλη κοντά στο προαναφερθέν ...

      Διαγραφή
  2. το ον πηγαίνει στον καριόλη ... στον καριόλη τον νεόπλουτο φαντασμένο αλλοτριωμένο μεσοαστό που απέκτησε χρήματα και άλλαξε συνήθειες ..σε ένα ον υπερβατικό χωρίς αρχές και αξίες ...που από αλλού ξεκίνησε και αλλού βγήκε .... είναι η λογική του ανθρώπου που με μηδέν κόπο ήθελε ανέλιξη ... που φτιάχνει μια ζωή μέσα στα σκατά και την θεοποιεί ...σε αυτήν τη λογική αναφέρεται και μια τέτοια λογική δεν μετράει ..άλλωστε και στην υποσημείωση του αναρτηθέντος κειμένου αναφέρει θάνατος στη λογική του καριόλη όχι στον καριόλη ...αν πεθάνει αυτή η λογική κάτι θα αλλάξει αλλά που ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολύ υλικό και δεν ξέρω από πού να αρχίσω.... :-)
      Κατ' αρχάς σε ευχαριστώ τόσο για τον κόπο σου!!! Άυτό με τον Εφραίμ πολύ καλό! Γέλασα!
      Όσον αφορά για το θάνατο της λογικής αυτής που προανέφερες νομίζω πως είναι τουλάχιστον αναγκαίος! Προσωπική δουλειά τού καθενός μας, που δυστυχώς δεν έχει επίπτωση μόνο στους ίδιους τούς εαυτούς μας. Προσωπική δουλειά που απαιτεί ενδοσκόπηση και ανθρωπισμό τουλάχιστον.
      Ωστόσο, Πλανόδιε Παρατηρητή μου θα με αφήσεις να διαφωνήσω σε ένα σημείο με το κείμενο -λιγάκι μόνο-:)... Κατά τη δική μου άποψη, δεν υπάρχει ον που να μην αξίζει! Δεν υπάρχει κάτι υπαρκτό που να μην του αρμόζει η δικαιολογία, η συμπόνια, το ενδιαφέρον και η αγάπη μας! Εάν μπούμε στη λογική του "δεν αξίζει" πολύ φοβάμαι πως σε ένα βαθμό πλησιάζουμε τις λογικές αυτές του θανάτου, πως σε ένα βαθμό αγγίζουμε τις συμπεριφορές των αλαζόνων ή των φοβισμένων -και ο φόβος δεν είναι αίσθημα που μπορεί να σε οδηγήσει στο ορθότερο-.
      Ο καλύτερος τρόπος να αντικρούσει κανείς όλη αυτή την πλαστότητα, τον εγωκεντρισμό, την αλαζονεία και -ας μου επιτραπεί ο όρος- τη δηθενιά είναι η διεκδίκηση της δικαιοσύνης, η διεκδίκηση της ουσιαστικής παιδείας, η αγνή προαίρεση και η ετοιμότητα της σκέψης μας. Ετοιμότητα της σκέψης για κρίση, ενδοσκόπηση και πάνω από όλα ετοιμότητα της σκέψης για τον κίνδυνο της βεβαιότητας. Γιατί κατά τη γνώμη μου ελλοχεύει μεγάλος κίνδυνος μέσα στις απόψεις για τις οποίες είμαστε πεπεισμένοι και πολλές φορές αδιάλλακτοι. Εκεί οφείλουμε να επαγρυπνούμε διπλά. Με έναν τέτοιο εσωτερικό αγώνα καλλιεργούμε τον εαυτό μας ως οφείλουμε. Έτσι καθένας από το δικό του μετερίζι πολεμά τέτοιες λογικές. Αν επιδιώκουμε τώρα κάτι πιο γενικό, μια πιο άμεση προσπάθεια, τι πιο όμορφο από τις συζητήσεις -όπως αυτήν που έχουμε εμείς τώρα- και το διάλογο. Φυσικά υπάρχουν και τόσοι άλλοι όμορφοι τρόποι, αλλά νομίζω πως το βασικότερο είναι ο καθένας να φροντίσει τη συμπεριφορά και τη στάση του σε όλη την πορεία τής ζωής του. Με αυτόν τον τρόπο δίνει ηχηρό μήνυμα και παράδειγμα!
      Τώρα για το αν θα πεθάνει ποτέ αυτού του τύπου λογικής, που κατά καιρούς παίρνει ποικίλες μορφές ακόμη και στη ζωή ενός και μόνο ανθρώπου, δεν είμαι σε θέση να στο απαντήσω... Πολύ φοβάμαι πως μάλλον όχι, γιατί ο άνθρωπος συχνά δρα ανώριμα και δεν είναι πάντα σε θέση να διαχειρίζεται καταστάσεις και συμπεριφορές -εξ' αιτίας πολλών παραγόντων και βιωμάτων-. Ωστόσο πιστεύω βαθιά πως μπορεί να περιοριστεί! Να και μια από τις ομορφιές του επαγγέλματός σου! Η παιδαγωγική ως επιστήμη και τέχνη! Ως ακρογωνιαίος λίθος της σκέψης, του ήθους, της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας και τόσων ακόμη σπουδαίων εννοιών. Ο αντίποδας των ελοχαρών συνηθειών, νοοτροπιών και πεποιθήσεων.
      Ελπίζω να μη σε ζάλιζα!
      Υ/Γ.: Πάντα θαυμάζω τη μαχητικότητα της σκέψης σου! Πάντα, ακόμη και όταν δε σχολιάζω στις αναρτήσεις σου!

      Διαγραφή
    2. εύστοχη όπως πάντα ...δεν θα διαφοροποιηθώ καθόλου σε αυτά που λες ..απλά θα πω πως έχεις απόλυτο δίκαιο και θα δικαιολογηθώ στο βαθμό του θανάτου της καριολαρίας ως νόηση σώφρονος ανθρώπου και όχι του ατόμου που φέρει την ιδιότητα αυτή ..εννοώντας ότι και εγώ υπέρ της μη ύπαρξης αυτής της λογικής και όχι του ατόμου το οποίο αφελώς πίστεψε σε αυτήν ...με τιμούν τα λόγια σου Ελπίδα ..ίσως τα λεγόμενά σου και κυρίως η σκέψη σου να είναι το αντίπαλο δέος στην νοσηρή καριολαρία των καιρών με τιμούν τα λόγια σου και η φιλιά σου ¨-)

      Διαγραφή
    3. Δε χρειάζεται να δικαιολογηθείς σε εμένα! Δεν αμφέβαλα καθόλου για τη σκέψη σου, απλά προσπάθησα να διευκρινίσω τη συγκεκριμένη οπτική ώστε να μην υπάρξουν "επικίνδυνες" παρανοήσεις. Επίτρεψέ η τιμή να είναι δική μου! Εκτιμώ από καρδιάς τόσο τον τρόπο σκέψης και την προσωπικότητά σου, όσο και τη φιλία σου (πιστεύω πως το γνωρίζεις) και σε ευχαριστώ γι' αυτό!
      Καλή και δημιουργική συνέχεια!

      Διαγραφή
  3. πολύ εύστοχο όλο το ποστ. Μπορώ να πω ότι ο τίλος με έκανε και χαμογέλασα. :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια - Σχολιανά ;)